Marijuana Myths, Marijuana Facts – A review of the scientific evidence (1997) [Μύθοι για την κάνναβη, γεγονότα για την κάνναβη – Μια ανασκόπηση των επιστημονικών στοιχείων]

by

Lynn Zimmer

and

John P. Morgan

Εισαγωγή

Τα τελευταία εκατό χρόνια, πολλές ανεξάρτητες επιτροπές έχουν ερευνήσει τις επιπτώσεις της κάνναβης. Το 1893, το βρετανικό κοινοβούλιο δημιούργησε την Indian Hemp Commission για να καθορίσει τον αντίκτυπο της κατανάλωσης κάνναβης στην “κοινωνική και ηθική κατάσταση” του λαού της Ινδίας. Η επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι “η μέτρια χρήση φαρμάκων κάνναβης πρακτικά δεν συνοδεύεται από κανένα κακό αποτέλεσμα”. Το 1925, μια επιτροπή που διερεύνησε τη χρήση κάνναβης από Αμερικανούς στρατιώτες στη Ζώνη της Διώρυγας του Παναμά είπε ότι οι επιπτώσεις της κάνναβης ήταν “προφανώς υπερβολικές”.

Είκοσι χρόνια αργότερα, το 1944, μια ομάδα ιατρικών εμπειρογνωμόνων που ανέθεσε ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης LaGuardia διαπίστωσε επίσης, όπως το έθεσε ο ίδιος ο LaGuardia ότι, “τα κοινωνιολογικά, ψυχολογικά και ιατρικά προβλήματα που συνήθως αποδίδονται στη κάνναβη ήταν… υπερβολικά”. Ως απάντηση στην αύξηση της χρήσης κάνναβης τις δεκαετίες του ‘60 και του ‘70, οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, του Καναδά, της Αγγλίας, της Αυστραλίας και της Ολλανδίας διόρισαν επιτροπές για την αξιολόγηση των επιστημονικών στοιχείων σχετικά με τους κινδύνους της κάνναβης για τα άτομα και την κοινωνία. Το 1969, η βρετανική έκθεση Wootten σημείωσε τη συμφωνία της με την Indian Hemp Commission και την Επιτροπή LaGuardia. Είπε ότι “η μακροχρόνια κατανάλωση κάνναβης σε μέτριες δόσεις δεν έχει καμία επιβλαβή επίδραση”. Το 1972, μια ολλανδική κυβερνητική επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι “οι φυσιολογικές επιπτώσεις της χρήσης κάνναβης είναι σχετικά αβλαβείς”. Επίσης το 1972, η National Commission on Marihuana and Drug Abuse, που διορίστηκε από τον Πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον, είπε: “Η Επιτροπή είναι της ομόφωνης γνώμης ότι η χρήση κάνναβης δεν είναι τόσο σοβαρό πρόβλημα ώστε τα άτομα που καπνίζουν κάνναβη ή την κατέχουν για αυτόν τον σκοπό να υπόκεινται σε ποινικές διαδικασίες”.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του εικοστού αιώνα, τα ευρήματα αυτών των επιτροπών εμπειρογνωμόνων επισκιάστηκαν από ακραίους ισχυρισμούς για τους κινδύνους της κάνναβης. Πολιτειακοί και ομοσπονδιακοί νόμοι κατά της κάνναβης θεσπίστηκαν στις ΗΠΑ τις δεκαετίες του ‘20 και του ‘30, βασισμένοι κυρίως σε αναφορές αρχηγών αστυνομίας, εισαγγελέων και ομοσπονδιακών αξιωματούχων επιβολής νόμου κατά των ναρκωτικών, ότι η κάνναβη έκανε τους ανθρώπους να διαπράξουν βίαια, αποτρόπαια εγκλήματα. Σύμφωνα με τον διευθυντή του Federal Bureau of Narcotics, Harry Anslinger, οι “εθισμένοι στη κάνναβη” είχαν γίνει “μείζον αστυνομικό πρόβλημα” στις ΗΠΑ. Υποστήριξε ότι “το πενήντα τοις εκατό των βίαιων εγκλημάτων που διαπράχθηκαν… από Μεξικανούς, Τούρκους, Φιλιππινέζους, Έλληνες, Ισπανούς, Λατινοαμερικανούς και Νέγρους” θα μπορούσαν να “ιχνηλατηθούν στην κατάχρηση της κάνναβη”. Οργανώσεις όπως η World Narcotic Defense Association, η International Narcotic Education Association, και η Women’s Christian Temperance Union προσχώρησαν στη σταυροφορία κατά της κάνναβης. Είπαν ότι η κάνναβη προκάλεσε εθισμό, ισχυρίστηκαν επίσης ότι “πωλητές κάνναβης” πουλούσαν κάνναβη σε παιδιά γυμνασίου, με την ελπίδα να τα μετατρέψουν σε εθισμένους.

Το 1944, μετά από μια εκτεταμένη έρευνα που περιελάμβανε μυστική παρακολούθηση σε σχολικές αυλές στη Νέα Υόρκη, η επιτροπή LaGuardia κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κοινό είχε άσκοπα φοβηθεί για τους κινδύνους της κάνναβης. Ωστόσο, τριάντα χρόνια αργότερα, όταν η National Commission on Marihuana and Drug Abus ξεκίνησε την έρευνα της, όλοι οι ισχυρισμοί από τη δεκαετία του ‘20 και του ‘30 εξακολουθούσαν να γίνονται. Από τότε προστέθηκαν πολλές νέες αξιώσεις. Τη δεκαετία του ‘50, αξιωματούχοι επιβολής του νόμου δήλωσαν ότι η κάνναβη ήταν ένα “σκαλοπάτι” για την ηρωίνη. Έπεισαν το Κογκρέσο και τα νομοθετικά σώματα των πολιτειών ότι χρειάζονταν αυστηρότερες ποινές για αδικήματα σχετικά με την κάνναβη, μέχρι ισόβια κάθειρξη, για να μειωθεί ο αριθμός των εξαρτημένων από την ηρωίνη. Στη δεκαετία του ‘60, οι αντίπαλοι της χρήσης κάνναβης υποστήριξαν ότι η κάνναβη ήταν επικίνδυνη επειδή προκαλούσε γνωστική εξασθένηση και ένα “κινητικό σύνδρομο”, καταδικάζοντας μια γενιά νέων σε ακαδημαϊκή αποτυχία. Στις αρχές της δεκαετίας του ‘70, ορισμένοι επιστήμονες άρχισαν να αναφέρουν σοβαρές βιολογικές βλάβες από την κάνναβη. Είπαν, για παράδειγμα, ότι η κάνναβη προκάλεσε χρωμοσωμικές ανωμαλίες, έκπτωση του ανοσοποιητικού και μόνιμη εγκεφαλική βλάβη.

Τα τελευταία τριάντα χρόνια, ερευνητές που χρηματοδοτήθηκαν από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχουν μελετήσει κάθε πιθανό τρόπο για το αν η κάνναβη μπορεί να είναι επιβλαβής για μεμονωμένους χρήστες και την κοινωνία. Οι ερευνητές αναζήτησαν στοιχεία για εγκλήματα που προκαλούνται από την κάνναβη, ψυχολογική βλάβη και κίνητρο. Έχουν μελετήσει τις επιπτώσεις της κάνναβης στην ψυχοκινητική ικανότητα, τη διανοητική λειτουργία και τη συμπεριφορά. Αναζήτησαν μια σχέση μεταξύ της χρήσης κάνναβης και άλλων ουσιών. Έχουν αναζητήσει στοιχεία βιολογικής βλάβης από την κάνναβη, δίνοντας συχνά μεγάλες δόσεις THC (το κύριο ψυχοδραστικό συστατικό της κάνναβης) σε ζώα ή εισάγοντας THC σε τρυβλία Petri που περιέχουν ανθρώπινα κύτταρα. Μαζί, αυτοί οι ερευνητές έχουν δημιουργήσει ένα τεράστιο, εξαιρετικά τεχνικό σύνολο βιβλιογραφίας για την κάνναβη που καλύπτει πολλούς επιστημονικούς κλάδους.

Στόχος μας με τη συγγραφή αυτού του βιβλίου είναι να κάνουμε την έρευνα για την κάνναβη πιο προσιτή στους δημοσιογράφους, τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, τους δασκάλους, τους γονείς, τους γιατρούς, τους χρήστες κάνναβης και οποιονδήποτε άλλο ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα για αυτή την ευρέως χρησιμοποιούμενη ουσία. Ξεκινήσαμε το έργο με έναν κατάλογο κοινών ισχυρισμών σχετικά με τις βλαβερές συνέπειες της κάνναβης, όλοι υποτίθεται ότι βασίζονται σε επιστημονικές μελέτες. Βρήκαμε αυτούς τους ισχυρισμούς σε πρόσφατες κυβερνητικές εκθέσεις, ενημερωτικά δελτία και δελτία τύπου. Τους βρήκαμε σε φυλλάδια εκπαίδευσης για τα ναρκωτικά, σε διαφημίσεις του Partnership for a Drug-Free America και σε ομιλίες κυβερνητικών αξιωματούχων. Τα είδαμε να επαναλαμβάνονται συχνά σε άρθρα εφημερίδων και περιοδικών για την κάνναβη.

Για κάθε έναν από αυτούς τους ισχυρισμούς, αναζητήσαμε στην επιστημονική βιβλιογραφία σχετικές μελέτες. Ξανά και ξανά, ανακαλύψαμε ότι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, δημοσιογράφοι, ακόμη και πολλοί “ειδικοί στα ναρκωτικά” είχαν παρερμηνεύσει, παραλλάξει ή διαστρεβλώσει τα επιστημονικά στοιχεία. Πράγματι, υπήρχε τόσο μικρή επιστημονική υποστήριξη για τους είκοσι ισχυρισμούς που αναλύθηκαν σε αυτό το βιβλίο που τους ονομάσαμε “μύθους”. Όπως όλοι οι μύθοι, έτσι και αυτοί, μπορεί να περιέχουν έναν πυρήνα αλήθειας, αλλά ποτέ κάτι περισσότερο από αυτό.

Οι μύθοι για την κάνναβη σήμερα, όπως και στο παρελθόν, αυξάνουν τον φόβο των ανθρώπων για την κάνναβη και ενισχύουν τη δημόσια υποστήριξη για εγκληματικούς ελέγχους στους χρήστες της. Παρουσιάζοντας τα γεγονότα για την κάνναβη, ελπίζουμε να προωθήσουμε τη συζήτηση για λιγότερο τιμωρητικές πολιτικές. Επιπλέον, ελπίζουμε να απαλύνουμε τους φόβους των γονιών. Όπως οι περισσότεροι Αμερικανοί, πιστεύουμε ότι η χρήση ψυχοδραστικών ουσιών είναι μια δραστηριότητα για ενήλικες και όχι για παιδιά. Πιστεύουμε επίσης ότι τα ψέματα και οι υπερβολές σχετικά με τους κινδύνους της κάνναβης ελάχιστα αποθαρρύνουν τους νέους να δοκιμάσουν κάνναβη και μπορεί μάλιστα να έχουν ακόμη και το αντίθετο αποτέλεσμα.

Περιεχόμενα

1. Κάνναβη και επιστήμη

2. Η κάνναβη ως φάρμακο

3. Κάνναβη και εθισμός

4. Η κάνναβη, τα “σκληρά” ναρκωτικά και η θεωρία της “ουσίας πύλη”

5. Νόμος και τιμωρία για την κάνναβη

6. Ολλανδική πολιτική για την κάνναβη

7. Η κάνναβη και ο εγκέφαλος

8. Κάνναβη, κίνητρο και απόδοση

9. Κάνναβη, μνήμη και γνώση

10. Κάνναβη, ψυχολογία και παράνοια

11. Κάνναβη, απόκλιση και έγκλημα

12. Κάνναβη, σεξουαλικές ορμόνες και αναπαραγωγή

13. Χρήση κάνναβης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

14. Η κάνναβη και το ανοσοποιητικό σύστημα

15. Το κάπνισμα κάνναβης και οι πνεύμονες

16. Η παρουσία της κάνναβης στο σώμα

17. Κάνναβη και ασφάλεια αυτοκινητοδρόμων

18. Νοσοκομειακά επείγοντα περιστατικά που σχετίζονται με την κάνναβη

19. Η ισχύς της κάνναβης

20. Πρόληψη της χρήσης κάνναβης

Συμπέρασμα: Επιστήμη, πολιτική και πολιτικές

Αναφορές

Ευρετήριο

(το βιβλίο σε μορφή αρχείου PDF)