(Αναδημοσίευση με μετάφραση από: Marijuana Doctors, “Tardive Dyskinesia (TD)” https://www.marijuanadoctors.com/conditions/tardive-dyskinesia-td/)
Τι είναι η όψιμη δυσκινησία;
Η όψιμη δυσκινησία είναι μια κινητική διαταραχή και είναι μια παρενέργεια που προκαλούν τα αντιψυχωσικά φάρμακα, ανήκει στα λεγόμενα φαρμακο-επαγόμενα όψιμα κινητικά σύνδρομα. Στην ομάδα αυτών των συνδρόμων ανήκουν και η όψιμη δυστονία, η όψιμη ακαθισία, το όψιμο Σύνδρομο Tourette, ο όψιμος τρόμος και ο όψιμος μυόκλονος, όπως επίσης, και διάφορα ειδικά σύνδρομα που εμφανίζονται σπανιότερα, πχ. τα Σύνδρομα Pisa, Meige και Rabbit). Οι γιατροί συνταγογραφούν τα αντιψυχωσικά φάρμακα για να βοηθήσουν στη θεραπεία διαταραχών ψυχικής υγείας, κυρίως της σχιζοφρένειας.
Η όψιμη δυσκινησία προκαλεί ανεξέλεγκτες δύσκαμπτες, σπασμωδικές κινήσεις του σώματος και του προσώπου. Μπορεί να σε κάνει να βγάζεις έξω τη γλώσσα σου, να ανοιγοκλείνεις το ένα μάτι σου (βλεφάρισμα) ή να κινείς τα χέρια σου χωρίς καν να σκοπεύεις να το κάνεις.
Δεν θα εμφανίσουν όλα τα άτομα που λαμβάνουν αντιψυχωσικά φάρμακα αυτή την παρενέργεια. Ωστόσο, συμβαίνει, και σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι μια μόνιμη κατάσταση. Επομένως, εάν παίρνεις ένα αντιψυχωσικό φάρμακο και παρατηρήσεις τυχόν ανεξέλεγκτες κινήσεις, ενημέρωσε αμέσως το γιατρό σου. Ο γιατρός με τη σειρά του μπορεί να μειώσει τη δόση του φαρμάκου που παίρνεις ή να σου αλλάξει εντελώς την φαρμακευτική σου αγωγή για να σε ανακουφίσει από τα συμπτώματα σου.
Αιτίες της όψιμης δυσκινησίας
Τα αντιψυχωσικά φάρμακα αντιμετωπίζουν εγκεφαλικές παθήσεις, όπως η διπολική διαταραχή και η σχιζοφρένεια. Αυτά τα φάρμακα ονομάζονται επίσης νευροληπτικά φάρμακα. Μπλοκάρουν τη χημική ουσία ντοπαμίνη στον εγκέφαλο μας, που βοηθά ως νευροδιαβιβαστής τα κύτταρα να επικοινωνούν μεταξύ τους και τους μύες να κινούνται ομαλά. Όταν μας λείπει η ντοπαμίνη, οι κινήσεις μας μπορεί να γίνουν ανεξέλεγκτες και σπασμωδικές.
Μπορεί να αναπτύξεις όψιμη δυσκινησία εάν παίρνεις ένα αντιψυχωσικό φάρμακο για περισσότερο από τρεις μήνες. Ωστόσο, σε σπάνιες περιπτώσεις, ακόμη και μία δόση αυτού του τύπου φαρμάκου μπορεί να προκαλέσει την όψιμη δυσκινησία. Τα παλαιότερα φάρμακα είναι πιο πιθανό να οδηγήσουν σε όψιμη δυσκινησία από ότι τα νεότερα. Ωστόσο, η έρευνα έχει δείξει ότι υπάρχει κίνδυνος τόσο από νεότερα όσο και από παλαιότερα φάρμακα αυτού του τύπου.
Τα νευροληπτικά είναι τα πιο πιθανό να προκαλέσουν την διαταραχή. Αυτά τα φάρμακα ονομάζονται επίσης ανταγωνιστές υποδοχέα ντοπαμίνης. Αντιμετωπίζουν καταστάσεις που σχετίζονται με την ψύχωση και που μπορούν να αλλάξουν την αντίληψη σου για την πραγματικότητα. Με μια ψυχωσική κατάσταση, μπορεί να εμφανίσεις ένα ή και τα δύο από τα παρακάτω:
* Ψευδαισθήσεις: Βλέπεις ή ακούς πράγματα που δεν υπάρχουν
* Παραισθήσεις: Επίμονες πεποιθήσεις που δεν βασίζονται στην πραγματικότητα
Ορισμένες καταστάσεις που σχετίζονται με την ψύχωση περιλαμβάνουν:
* Την σχιζοφρένεια
* Την σοβαρή κατάθλιψη
* Την διπολική διαταραχή
* Την κατάχρηση ουσιών
Τα παλαιότερα νευροληπτικά φάρμακα ονομάζονται “typical” (τυπικά) ή νευροληπτικά πρώτης γενιάς και είναι πιο πιθανό να οδηγήσουν σε όψιμη δυσκινησία. Αυτά τα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν τη διαταραχή σε λίγο περισσότερο από το 32% των ατόμων που τα χρησιμοποιούν μακροχρόνια. Τα νευροληπτικά φάρμακα στην κατηγορία πρώτης γενιάς περιλαμβάνουν:
* Την φλουφαιναζίνη
* Την χλωροπρομαζίνη
* Την περφαιναζίνη
* Την αλοπεριδόλη
Τα νευροληπτικά φάρμακα δεύτερης γενιάς, ή τα “atypical” (άτυπα) φάρμακα, είναι νεότερα φάρμακα με μικρότερο κίνδυνο πρόκλησης όψιμης δυσκινησίας. Μια ανασκόπηση έδειξε ότι οι μακροχρόνιοι χρήστες είχαν μόνο 13,1% κίνδυνο να αναπτύξουν την πάθηση.
Τα κοινά νευροληπτικά φάρμακα δεύτερης γενιάς περιλαμβάνουν:
* Την ολανζαπίνη
* Την ρισπεριδόνη
* Την παλιπεριδόνη
* Την κουετιαπίνη
* Την λουρασιδόνη
* Την αριπιπραζόλη
Πολλά φάρμακα που οι γιατροί συνταγογραφούν για χρήση ως θεραπεία πεπτικών καταστάσεων μαζί με την ψύχωση φαίνεται επίσης να έχουν συσχέτιση με την όψιμη δυσκινησία, κάποια από αυτά είναι:
* Προχλωροπεραζίνη: Μερικοί ασθενείς χρησιμοποιούν αυτό το φάρμακο για τη θεραπεία της σοβαρής ναυτίας και του εμέτου. Οι γιατροί το συνταγογραφούν επίσης για έντονο άγχος και σχιζοφρένεια.
* Μετοκλοπραμίδη: Αυτό το φάρμακο βοηθά στην επούλωση ελκών ή πληγών στο στομάχι ή στο λαιμό, ενώ βοηθά και το στομάχι των διαβητικών. Όταν παίρνει κάποιος αυτό το φάρμακο για περισσότερες από 12 εβδομάδες, έχει περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξει όψιμη δυσκινησία.
Παράγοντες κινδύνου εκδήλωσης όψιμης δυσκινησίας
Μερικοί κοινοί παράγοντες κινδύνου για την εκδήλωση όψιμης δυσκινησίας είναι:
* Μακροχρόνια χρήση αντιψυχωσικών φαρμάκων, ειδικά εάν κάποιος παίρνει αντιψυχωσικά φάρμακα πρώτης γενιάς
* Το να είσαι γυναίκα
* Το να είσαι Ασιάτης ή Αφροαμερικανός
* Το να έχεις διαταραχή κατάχρησης ουσιών ή αλκοολισμό
* Το να είσαι ηλικιωμένο άτομο που χρησιμοποιεί αυτά τα φάρμακα, ιδιαίτερα μια μετεμμηνοπαυσιακή γυναίκα
Δεν θα καταλήξουν όλοι με όψιμη δυσκινησία που λαμβάνουν αντιψυχωσική φαρμακευτική αγωγή. Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι κατά τη διάρκεια της μακροχρόνιας θεραπείας, ο συνολικός κίνδυνος ανάπτυξης όψιμης δυσκινησίας είναι μεταξύ 30 και 50%.
Δεδομένου ότι πολλές άλλες νευρολογικές και ιατρικές παθήσεις μπορεί να προκαλέσουν περίεργες ή ανεξέλεγκτες κινήσεις του σώματος, όπως η Νόσος του Huntington, η Νόσος του Parkinson και τα εγκεφαλικά, χρειάζεται να υπάρχει ένα μακρύ ιστορικό θεραπείας με αντιψυχωσικά φάρμακα προτού οι γιατροί διαγνώσουν την όψιμη δυσκινησία.
Τύποι της όψιμης δυσκινησίας
Η όψιμη δυσκινησία έρχεται σε διάφορες μορφές, συμπεριλαμβανομένων των παρακάτω.
1. Όψιμη ακαθισία: Προκαλεί ένα αίσθημα νευρικότητας ή ανησυχίας, συνήθως στον κορμό ή στα πόδια
2. Όψιμη δυστονία: Προκαλεί επαναλαμβανόμενες ή συνεχείς συσπάσεις των μυών που:
* Συνήθως συνδέονται με συνεστραμμένη, μη φυσιολογική στάση
* Μπορεί να αφορά το λαιμό, το πρόσωπο, τον κορμό ή τα χέρια
3. Όψιμα τικ: Περιλαμβάνει σύντομα φωνητικά ή μυϊκά τικ που συμβαίνουν επαναλαμβανόμενα και χωρίς προειδοποίηση
* Οι κινήσεις μπορεί να οφείλονται σε μια παρόρμηση να κινηθείς με αυτόν τον τρόπο
* Οι κινήσεις μπορούν να ανακουφίσουν προσωρινά την παρόρμηση
4. Όψιμος μυόκλονος: Περιλαμβάνει ανεξέλεγκτες, γρήγορες μυϊκές σπασμωδικές κινήσεις
* Είναι εύκολα αντιληπτό όταν εμπλέκονται πόδια, χέρια και δάχτυλα
* Μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε από τους μύες
5. Όψιμος τρόμος: Κινήσεις ανακίνησης
* Μπορεί να επηρεάσει οποιοδήποτε μέρος του σώματος, ακόμα και τη φωνή ή το κεφάλι
* Τύπος επηρεάζει τα χέρια και τις παλάμες
Ιστορία της όψιμης δυσκινησίας
Ένας νευρολόγος της κλινικής του Κλίβελαντ, ο Hubert Fernandez, MD, έκανε μια δήλωση λέγοντας ότι το πρώτο κύμα διάγνωσης όψιμης δυσκινησίας εμφανίστηκε στις δεκαετίες του ‘70 και του ‘80 κατά τη διάρκεια της διάδοσης της “πρώτης γενιάς” των αντιψυχωσικών φαρμάκων. Στη συνέχεια, στα τέλη της δεκαετίας του ‘90 και στις αρχές της δεκαετίας του ‘00, η “δεύτερη γενιά” αντιψυχωσικών φαρμάκων έγινε διαθέσιμη κατά την εξέλιξη της φαρμακολογίας.
Από τα σχεδόν 40 χρόνια μελετών της όψιμης δυσκινησίας, ιστορικού πρόληψης και έρευνας, κανένα από αυτά δεν συγκρίθηκε με το 2017. Πέρυσι σημειώθηκαν μεγάλα βήματα στη θεραπεία της νευρολογικής κινητικής διαταραχής. Ο FDA ενέκρινε τη βαλβεναζίνη (Ingrezza), την πρώτη γραμμή θεραπείας για την όψιμη δυσκινησία, τον Απρίλιο. Μετά από αυτό, τον Αύγουστο, η δευτετραβεναζίνη (AUSTEDO) έλαβε έγκριση αφού η δοκιμαστική θεραπεία για τη Νόσο του Huntington έδειξε αποτελεσματικότητα και για την όψιμη δυσκινησία.
Συμπτώματα της όψιμης δυσκινησίας
Τα συμπτώματα της όψιμης δυσκινησίας τείνουν να εμφανίζονται αργά. Θα μπορούσε κάποιος να τα παρατηρήσει ενώ παίρνει ένα αντιψυχωσικό φάρμακο. Ωστόσο, μπορεί να μην έχει συμπτώματα για μήνες ή για χρόνια μετά τη διακοπή της λήψης του φαρμάκου.
Μόλις αρχίσει κάποιος να εμφανίζει συμπτώματα, θα πρέπει να επισκεφτεί τον γιατρό του για να λάβει θεραπεία ενώ η διαταραχή είναι ακόμα στα αρχικά της στάδια.
Το κύριο σύμπτωμα της όψιμης δυσκινησίας είναι οι ακούσιες κινήσεις του προσώπου, συμπεριλαμβανομένων:
* Το να είναι κάποιος συνοφρυωμένος
* Το να κάνει γκριμάτσες
* Το να κάνει κάποιος θορυβώδες μάσημα
* Το να σουφρώνει κάποιος τα χείλια
* Το να έχει υπερβολικό βλεφάρισμα
* Το να χτυπά κανείς τα χείλη μεταξύ τους
Η όψιμη δυσκινησία θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε ακούσιες κινήσεις των ποδιών, των χεριών, των ποδιών και των δακτύλων, αν και αυτό είναι λιγότερο συχνό.
Επιδράσεις της όψιμης δυσκινησίας
Ενώ πολλά άτομα αναπτύσσουν ήπια όψιμη δυσκινησία, μπορεί να παρουσιάσει επιπλοκές που δυνητικά θέτουν σε κίνδυνο την υγεία κάποιου και οδηγούν σε λανθασμένη διάγνωση. Οι πρωτογενείς ή ιατρικές επιπλοκές της όψιμης δυσκινησίας συχνά μοιάζουν με συμπτώματα άλλων ιατρικών ασθενειών και εμφανίζονται απευθείας από μη φυσιολογικές ή ακούσιες κινήσεις συγκεκριμένων μυϊκών ομάδων. Αυτές οι επιπλοκές μπορεί να είναι:
* Στην ομιλία
* Στη στάση και το βάδισμα
* Στην αναπνοή
* Στη γαστρεντερική λειτουργία
Οι δευτερογενείς ή ψυχοκοινωνικές καταστάσεις μερικές φορές μοιάζουν με συμπτώματα ψυχιατρικής ασθένειας και εμφανίζονται έμμεσα από τη συνολική μη φυσιολογική ακούσια κίνηση. Αυτές μπορεί να είναι:
* Αδυναμία εργασίας
* Πιθανή αυξημένη θνησιμότητα
* Αυτοκτονία
* Κοινωνικός στιγματισμός
Η όψιμη δυσκινησία συνδέεται με μια σημαντική επιβάρυνση της σωματικής και ψυχικής υγείας μεταξύ των ασθενών με ψυχιατρικές διαταραχές. Επιπλέον, η σοβαρότητα της διαταραχής συνδέεται επίσης με μεγαλύτερη κοινωνική απόσυρση και συνολική μείωση της ποιότητας ζωής.
Στατιστικά της όψιμης δυσκινησίας
Σύμφωνα με το National Center for Biotechnology Information, μερικά στατιστικά στοιχεία σχετικά με την όψιμη δυσκινησία είναι:
* Ο μέσος επιπολασμός της όψιμης δυσκινησίας είναι τουλάχιστον 20%στο σύνολο των ατόμων που λαμβάνουν νευροληπτικά πρώτης γενιάς
* Άλλα φάρμακα δείχνουν ποσοστό επιπολασμού 1 έως 10% στην πρόκληση όψιμης δυσκινησίας
* Οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν όψιμη δυσκινησία από ότι οι άνδρες
* Οι γυναίκες σε μετεμμηνόπαυση έχουν υψηλό ποσοστό επίπτωσης 30% μετά από έκθεση σε αντιψυχωσικά φάρμακα για περίπου ένα χρόνο
Τρέχουσες θεραπείες που είναι διαθέσιμες για την όψιμη δυσκινησία και οι παρενέργειες τους
Η πρόληψη της όψιμης δυσκινησίας είναι ο κύριος στόχος. Ωστόσο, θα πρέπει πάντα να ρωτάει ο ασθενής για τις παρενέργειες ενός νέου φαρμάκου όταν ο γιατρός του το συνταγογραφεί για τη θεραπεία μιας πάθησης ψυχικής υγείας. Και, τα οφέλη θα πρέπει να υπερτερούν των κινδύνων του φαρμάκου.
Θα πρέπει να μιλήσεις με το γιατρό σου εάν αντιμετωπίζεις προβλήματα κίνησης, αλλά μην διακόψεις το φάρμακο χωρίς τη σύσταση του γιατρού σου. Ο γιατρός σου μπορεί είτε να μειώσει τη δόση είτε να σου συνταγογραφήσει ένα διαφορετικό φάρμακο. Μπορεί επίσης να χρειαστεί να αρχίσεις να παίρνεις ένα νεότερο αντιψυχωσικό φάρμακο που έχει λιγότερες πιθανότητες να προκαλέσει όψιμη δυσκινησία.
Όπως αναφέρθηκε, η FDA (ο ΕΟΦ των ΗΠΑ) ενέκρινε δύο φάρμακα για τη θεραπεία της όψιμης δυσκινησίας, τα οποία είναι:
* Δευτετραβεναζίνη (Deutetrabenazine, σκεύασμα: Austedo)
* Βαλβεναζίνη (Valbenazine, σκεύασμα: Ingrezza)
Και τα δύο φάρμακα λειτουργούν παρόμοια για τη ρύθμιση της ροής της ντοπαμίνης στις περιοχές του εγκεφάλου, ελέγχοντας ορισμένους τύπους κινήσεων.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες της βαλβεναζίνης μπορεί να είναι:
* Κούραση
* Υπνηλία
* Θολή όραση
* Ξηροστομία
* Δυσκολία προσοχής
* Πτώσεις
* Δυσκοιλιότητα
* Κατακράτηση ούρων
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες της δευτετραβεναζίνης μπορεί να είναι:
* Ξηροστομία
* Υπνηλία
* Αϋπνία
* Διάρροια
* Άγχος
* Λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος
* Δυσκοιλιότητα
Και τα δύο φάρμακα μπορούν να οδηγήσουν σε υπνηλία και το Austedo έχει μια μικρή σχέση με την κατάθλιψη όταν οι ασθενείς το χρησιμοποιούν για τη Νόσο του Huntington.
Πρόσφατες εξελίξεις στην όψιμη δυσκινησία
Η θεραπεία της όψιμης δυσκινησίας απαιτεί μια σταδιακή προσέγγιση. Οι γιατροί θα πρέπει να εξετάσουν τη βελτιστοποίηση της αντιψυχωσικής θεραπείας πριν ξεκινήσουν τις αντιδυσκινητικές θεραπείες. Πρόσφατη έρευνα δείχνει πιθανή βελτίωση της όψιμης δυσκινησίας μετά την αλλαγή των αντιψυχωσικών φαρμάκων ή της χρήσης:
* Πιρακετάμης
* Αμανταδίνης
* Προπρανολόλης
* Λεβετιρακετάμης
* Ζονισαμίδης
* Ορισμένων μη συνταγογραφούμενων φυτικών φαρμάκων
* Βιταμίνης Β6
Ωστόσο, δεν είναι σαφές πόσο σημαντικές είναι αυτές οι βελτιώσεις και η έρευνα για αυτό το θέμα λείπει. Πρόσφατα στοιχεία, αντίθετα, από νέες δοκιμές Φάσης ΙΙΙ φυσαλιδώδους αναστολέα μεταφορέα μονοαμίνης-2, δείχνουν μια ουσιαστική επίδραση στη σοβαρότητα των συμπτωμάτων της όψιμης δυσκινησίας και υποδηλώνει ότι θα μπορούσαν ενδεχομένως να μεταμορφώσουν τη θεραπεία της διαταραχής τα επόμενα χρόνια.
Πολλά άτομα έχουν αναφέρει τα οφέλη της κάνναβης, κυρίως για το κανναβινοειδές CBD (κανναβιδιόλη) που περιέχει, για τη θεραπεία του άγχους, της αϋπνίας, του πόνου, της σπαστικότητας και πολλών άλλων παθήσεων. Πιστεύεται ότι είναι αποτελεσματική στη θεραπεία της επιληψίας και δρα ως θαυμάσιο μυοχαλαρωτικό. Πολλοί ασθενείς με Νόσο του Parkinson ορκίζονται στην ικανότητα της να μειώνει τον τρόμο. Λοιπόν, πού βρισκόμαστε σε σχέση με την χρήση της κάνναβης και για την αντιμετώπιση της όψιμης δυσκινησίας;
Πώς και γιατί η κάνναβη μπορεί να είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για την όψιμη δυσκινησία
Τα βασικά γάγγλια περιέχουν μια αφθονία κανναβινοειδών υποδοχέων, τους υποδοχείς CB1 και CB2, πράγμα που σημαίνει ότι έχουν κάποια σχέση με τη φυσιολογική κινητική λειτουργία και τις ουσίες που περιέχονται στην κάνναβη. Ως αγωνιστές και στις δύο περιοχές, θα μπορούσαν να ανακουφίσουν τα συμπτώματα της κινητικής διαταραχής.
Τα συμπτώματα της όψιμης δυσκινησίας είναι παρόμοια με τα συμπτώματα της Νόσου του Parkinson. Μελέτες δείχνουν ότι η ιατρική χρήση της κάνναβης μπορεί να βοηθήσει ορισμένους ασθενείς να διαχειριστούν αποτελεσματικά τα συμπτώματα τους, σύμφωνα με το National Parkinson’s Foundation. Ωστόσο, ακόμη δεν θα πρέπει να γίνει αντικατάσταση των εγκεκριμένων θεραπειών που υπάρχουν για την όψιμη δυσκινησία με την κάνναβη. Και χρειάζεται ακόμη περισσότερη έρευνα για το πώς η μακροχρόνια χρήση του βοτάνου μπορεί να επηρεάσει την κατάσταση και να επιβεβαιώσει τα αποτελέσματα του.
Πολλοί ερευνητές άρχισαν να δείχνουν ενθουσιασμό στη μελέτη της κάνναβης σχετικά με τη Νόσο του Parkinson, αφού οι ασθενείς με την νόσο άρχισαν να αυτοαναφέρουν για το πώς το βότανο βοήθησε στη μείωση του τρόμου τους. Μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι η κάνναβη θα μπορούσε να είναι και νευροπροστατευτική, με άλλα λόγια, να σώζει τους νευρώνες από τη βλάβη που σχετίζεται με τη Νόσο του Parkinson.
Η πεπτική ανισορροπία και το ενδοκανναβινοειδές σύστημα παίζουν σημαντικό ρόλο στη Νόσο του Parkinson. Η έρευνα για τα κανναβινοειδή THC, CBD και THCV έχει δείξει ότι η κάνναβη είναι χρήσιμη στη διαχείριση των συμπτωμάτων της Νόσου του Parkinson.
Στο Kentucky, οι επιστήμονες της University of Louisville School of Medicine ανακάλυψαν ότι η κανναβιδιόλη (CBD) θα μπορούσε να έχει σημαντικές θεραπευτικές επιπτώσεις για την νόσο.
Το κανναβινοειδές CBD ενεργοποιεί τον GPR6 του εγκεφάλου, έναν υποδοχέα πρωτεΐνης συζευγμένου με G στην περιοχή των βασικών γαγγλίων του εγκεφάλου. Δεδομένου ότι οι ερευνητές δεν μπορούν να βρουν την κύρια ενδογενή ένωση που συνδέεται με τον υποδοχέα GPR6, θεωρούν ότι αυτός είναι ένας “ορφανός υποδοχέας”.
Η έρευνα δείχνει ότι η μείωση του GPR6 οδηγεί σε αύξηση της ντοπαμίνης και ο GPR6 θα μπορούσε ενδεχομένως να θεραπεύσει τη Νόσο του Parkinson. Όπως ίσως γνωρίζεις, η Νόσος του Parkinson είναι μια μακροχρόνια, νευροεκφυλιστική κατάσταση που βλάπτει τον κινητικό έλεγχο λόγω προοδευτικής απώλειας των νευρώνων που παράγουν ντοπαμίνη. Η CBD αυξάνει τα επίπεδα ντοπαμίνης.
Ποιες παρενέργειες και συμπτώματα της όψιμης δυσκινησίας μπορεί να αντιμετωπίσει η κάνναβη;
Η κάνναβη είναι ένα αποτελεσματικό φάρμακο για τις παρενέργειες πολλών γνωστών ιατρικών καταστάσεων όπως καρκίνος, HIV/AIDS, γλαύκωμα και άλλα. Αλλά είναι επίσης αποτελεσματικό στη θεραπεία καταστάσεων που πολλοί μπορεί να μην έχεις ακούσει και ποτέ, όπως η όψιμη δυσκινησία.
Η όψιμη δυσκινησία είναι μια νευρολογική διαταραχή που προκαλεί ανεξέλεγκτο τρόμο και κινήσεις που μοιάζουν με τικ στο πρόσωπο, το λαιμό, τα χέρια, τα πόδια και το στόμα. Τα συμπτώματα είναι συχνά παρόμοια με εκείνα της Νόσου του Parkinson και του Συνδρόμου Tourette. Η όψιμη δυσκινησία είναι μια σοβαρή παρενέργεια που προκαλείται από ορισμένα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των Haloperidol (αλοπεριδόλη), Fluphenazine (φλουφαιναζίνη), Trifluoperazine (τριφθοροπεραζίνη), Cinnarizine (κινναριζίνη), Flunarizine (φλουναριζίνη) και Metoclopramide (μετοκλοπραμίδη) και μπορεί να γίνει μόνιμη ακόμη και μετά τη διακοπή της χρήσης τέτοιων φαρμάκων.
Η όψιμη δυσκινησία μπορεί να είναι εξουθενωτική και να εξαιρετικά δύσκολο να το ζεις με αυτήν, και το χειρότερο, δεν υπάρχει γνωστή θεραπεία. Πολλοί ασθενείς διαχειρίζονται τα συμπτώματα τους με φάρμακα όπως αυτά που είναι κατά της Νόσου του Parkinson, αλλά η έρευνα δείχνει ότι η κάνναβη είναι επίσης ένας αποτελεσματικός τρόπος για ασθενείς με όψιμη δυσκινησία στο να ελέγχουν τα συμπτώματα τους.
Η κάνναβη για την όψιμη δυσκινησία μπορεί να βοηθήσει με συμπτώματα όπως:
* Τικ
* Ακούσιες κινήσεις του προσώπου
* Σπασμοί
* Υπερβολικό βλεφάρισμα
Μπορεί επίσης να βοηθήσει με τις παρενέργειες της θεραπείας, όπως:
* Κούραση
* Κατάθλιψη
* Άγχος
* Αϋπνία
Οι καλύτερες ποικιλίες κάνναβης για χρήση στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της όψιμης δυσκινησίας και για τις παρενέργειες των θεραπειών
Επιλογές ποικιλιών με μεγάλη περιεκτικότητα σε CBD για την αντιμετώπιση της όψιμης δυσκινησίας και των συμπτωμάτων της:
* Cherry Grapefruit
* Kobain Kush
* Lavender Haze
* Dark Blue Dream
* Dutch Dragon
Οι καλύτερες ποικιλίες κάνναβης για την κατάθλιψη και την όψιμη δυσκινησία είναι:
* Pineapple Express (υβρίδιο)
* Jack Herer (Sativa)
* Harlequin (υβρίδιο)
Οι καλύτερες ποικιλίες κάνναβης για την κόπωση και την όψιμη δυσκινησία είναι:
* Cinex (Sativa)
* Cannatonic (υβρίδιο)
* XJ-13 (υβρίδιο)
Οι καλύτερες ποικιλίες για την αντιμετώπιση της αϋπνίας είναι η Tahoe OG Kush (υβρίδιο) και η Blackberry Kush (Indica).
Για να έχεις τα καλύτερα αποτελέσματα, θα πρέπει να συμβουλευτείς έναν γιατρό που να γνωρίζει για την κάνναβη ή έναν ειδικό της κάνναβης. Υπό την καθοδήγηση τους, μπορείς να βρεις τα ιδανικά προϊόντα και τη δόση για τις ατομικές σου ανάγκες.
Οι καλύτερες μέθοδοι θεραπείας με κάνναβη για τις παρενέργειες και τα συμπτώματα της όψιμης δυσκινησίας
Υπάρχουν πολύ τρόποι για να καταναλώσει κάποιος κάνναβη, πολλοί και πολλά και διαφορετικά προϊόντα. Ορισμένες από τις μεθόδους που μπορείς να διαλέξεις είναι:
* Ατμοποίηση
* Βρώσιμα
* Βάμματα
* Έλαια για υπογλώσσια χορήγηση
* Σκευάσματα για τοπική εφαρμογή και ειδικά τα διαδερμικά έμπλαστρα
Η Όψιμη δυσκινησία και η ιατρική έρευνα χρήσης της Κάνναβης
(Αναδημοσίευση με μετάφραση από: Marijuana Doctors, “Tardive Dyskinesia & Medical Marijuana Research” https://www.marijuanadoctors.com/resources/medical-marijuana-research-studies/tardive-dyskinesia-medical-marijuana-research/)
Η όψιμη δυσκινησία είναι μια κινητική διαταραχή που προκαλεί ανεξέλεγκτα τικ και μυϊκές κινήσεις σε διάφορα μέρη του σώματος. Αυτή η νευρολογική διαταραχή παρουσιάζει συμπτώματα παρόμοια με αυτά της Νόσου του Parkinson και του Συνδρόμου Tourette. Ωστόσο, η όψιμη δυσκινησία συνήθως εκδηλώνεται ως παρενέργεια συγκεκριμένων φαρμάκων αντί να προκύπτει χωρίς μια δεδομένη αιτία.
Ορισμένοι ασθενείς που βιώνουν τις ενοχλήσεις αυτής της διαταραχής βρίσκουν ότι η χρήση της κάνναβης τους επιτρέπει την αποτελεσματική διαχείριση των καθημερινών συμπτωμάτων τους.
Πώς μπορεί η χρήση της κάνναβης να προσφέρει ανακούφιση από την όψιμη δυσκινησία;
Η όψιμη δυσκινησία εκδηλώνεται ως παρενέργεια μακροχρόνιας θεραπείας από συγκεκριμένα αντιψυχωσικά φάρμακα. Η κάνναβη προσφέρει έναν ασφαλή, φυσικό τρόπο για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της όψιμης δυσκινησίας που προκαλούνται από τα φάρμακα. Επειδή όσοι πάσχουν από όψιμη δυσκινησία συνήθως υποφέρουν από ανεπιθύμητες κινήσεις ή τραντάγματα, η κάνναβη έχει έναν τρόπο μείωσης αυτών των ανεξέλεγκτων κινήσεων σε πιο διαχειρίσιμα επίπεδα.
Οι παρακάτω περιπτωσιολογικές μελέτες υπογραμμίζουν επιτυχημένα πειράματα στα οποία άτομα με όψιμη δυσκινησία ή άλλη πάθηση με παρόμοια συμπτώματα βρήκαν ανακούφιση ακολουθώντας ένα σχέδιο θεραπείας με τη χρήση της κάνναβης.
2010: Secil Beckmann et al.
Η όψιμη δυσκινησία εκδηλώνεται από βλάβες που προκαλούνται από ορισμένα συνταγογραφούμενα φάρμακα τα οποία η λήψη τους προκαλεί ανωμαλίες στην επεξεργασία της ντοπαμίνης. Επειδή η ντοπαμίνη λειτουργεί ως νευροδιαβιβαστής, είναι σημαντικό να εξετάζονται οι υποδοχείς και τα σήματα στην λειτουργία εντός του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος που έχουν βγει εκτός ισορροπίας ενώ κάποιος έχει εκδηλώσει όψιμη δυσκινησία.
Σε αυτή τη μελέτη του 2010, οι ερευνητές Secil Beckmann et al. Χορήγησαν κάνναβη σε έναν άνδρα με παρανοϊκή σχιζοφρένεια που ανέπτυξε ακούσιες μυϊκές συσπάσεις από το φάρμακο που του χορηγήθηκε για τη θεραπεία της διαταραχής της ψυχικής του υγείας. Ενώ βρισκόταν υπό την επίβλεψη ερευνητών, ο ασθενής παρουσίασε σημαντική μείωση στις αυθόρμητες κινήσεις ενώ ακολουθούσε μια θεραπευτική αγωγή που περιελάμβανε το κάπνισμα κάνναβης.
Αυτή η μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος στον έλεγχο της κίνησης, που όταν υπάρχει ζήτημα ελέγχου τα κανναβινοειδή προσπαθούν να επιλύσουν.
2016: Fernanda F. Peres et al.
Η κανναβιδιόλη (CBD) είναι μια μη ψυχοδραστική ένωση του φυτού της κάνναβης ευρέως γνωστή για την ικανότητα της να παρουσιάζει θετικά νευροπροστατευτικά αποτελέσματα. Το 2016, οι ερευνητές διεξήγαγαν μια μελέτη που είχε ως στόχο να εξετάσει το πώς οι θεραπευτικές ιδιότητες της CBD θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους ασθενείς με Νόσο του Parkinson και άλλες γνωστικές αναπηρίες.
Πρώτα, οι αρουραίοι τροποποιήθηκαν για να τους προκληθούν συμπτώματα όψιμης δυσκινησίας αυξάνοντας το οξειδωτικό στρες και εξαντλώντας τα νευρικά άκρα. Οι αρουραίοι σε αυτή τη μελέτη παρουσίασαν τροποποιημένες στοματικές κινήσεις πριν λάβουν τη χορήγηση κανναβιδιόλης. Μετά, η χορήγηση κάνναβης αντί να διεγείρει την κινητική δραστηριότητα, έκανε τους αρουραίους να υποστούν κατευνασμό που ανέστειλε ορισμένους από τους σπασμούς και τα τικ που προκαλούνται από παθοφυσιολογικούς μηχανισμούς.
Τα αποτελέσματα από τη μελέτη έδειξαν ότι η χορήγηση CBD βελτίωσε σημαντικά τόσο τις κινητικές όσο και τις γνωστικές βλάβες σε ζώα που διαμορφώθηκαν για να εκδηλώσουν συμπτώματα της Νόσου του Parkinson και της όψιμης δυσκινησίας. Η CBD αποδείχθηκε ότι παρουσιάζει αντιφλεγμονώδεις, αντιοξειδωτικές και νευροπροστατευτικές δράσεις. Για όσους πάσχουν από όψιμη δυσκινησία, επιληψία, Νόσο του Parkinson ή άλλες καταστάσεις που χαρακτηρίζονται από ακούσιες κινήσεις και σπασμούς, αυτές οι ιδιότητες θα μπορούσαν ενδεχομένως να δώσουν λύση στην ενόχληση που σχετίζεται με τα τικ και την ξαφνική κίνηση των μυών.
2016: European Neuropsychopharmacology
Η επιθυμία να κατανοηθούν οι επιπτώσεις της κάνναβης στη θεραπεία της όψιμης δυσκινησίας έχει αποκτήσει ώθηση τα τελευταία αρκετά χρόνια. Το 2016, μια άλλη μελέτη περίπτωσης αναπτύχθηκε και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό European Neuropsychopharmacology για την κατανόηση της επίδρασης της κάνναβης στις κινητικές αναπηρίες και σε άλλες επιπλοκές στην υγεία.
Σε αυτή τη μελέτη, οι ερευνητές οργάνωσαν μια ομάδα 433 ασθενών που παρουσίασαν μυϊκούς σπασμούς και τικ ως παρενέργειες της πολλαπλής σκλήρυνσης (ΣΚΠ). Σε αυτούς τους ασθενείς χορηγήθηκε Sativex και έλαβαν οδηγίες να λαμβάνουν μια μέση δόση έξι ψεκασμών κάθε μέρα. Μετά από τρεις μήνες, όσοι συνέχισαν τη φαρμακευτική αγωγή παρουσίασαν σημαντικές βελτιώσεις στον πόνο, στην κόπωση, στους σπασμούς και στην ποιότητα του ύπνου.
Αν και αυτή η μελέτη δεν μελετά άμεσα την όψιμη δυσκινησία, η χρήσιμη επίδραση του Sativex σε ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση δικαιολογεί περαιτέρω έρευνα για την κάνναβη ως ένα φάρμακο κατά της σπαστικότητας.
