(4 άρθρα σχετικά με τις ρίζες της κάνναβης)

άρθρο 1 από 4

Ρίζες κάνναβης: Ένας πλήρης οδηγός

(από την σκοπιά του καλλιεργητή)

(Αναδημοσίευση με μετάφραση από: “Cannabis roots: A complete guide”, https://www.alchimiaweb.com/blogen/cannabis-roots/, Alchimia, 2019-06-13)

Τι είναι οι ρίζες;

Οι ρίζες είναι το πρώτο όργανο του φυτού που έρχεται σε άμεση επαφή με το περιβάλλον καλλιέργειας μετά το φύτρωμα των σπόρων. Τα περισσότερα φυτά έχουν τρεις τύπους ριζών: την κύρια ρίζα, τις ινώδεις ρίζες, οι οποίες αναπτύσσονται στο έδαφος και συχνά είναι αόρατες με γυμνό μάτι και τις τυχαίες ρίζες, που μπορούν να φυτρώσουν από τα εναέρια μέρη του φυτού, όπως το στέλεχος, και να αναπτυχθούν προς το υπόστρωμα.

Το φυτό της κάνναβης έχει και τους τρεις τύπους, αλλά οι τυχαίες ρίζες είναι λιγότερο συχνές και αναπτύσσονται μόνο σε περιβάλλοντα με υψηλά και σταθερά επίπεδα υγρασίας. Η ικανότητα παραγωγής τυχαίων ριζών είναι αυτό που κάνει την κάνναβη τόσο κατάλληλη για πολλαπλασιασμό μέσω κλωνοποίησης.

Υγιείς ρίζες σημαίνει υγιή φυτά

Δομή της ρίζας

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ρίζα, ή το ριζικό σύστημα, έχει μια πυραμιδική δομή. Η κύρια ρίζα αναπτύσσεται κάθετα προς τα κάτω στο έδαφος και οι δευτερεύουσες παραφυάδες της απλώνονται σε όλο το υπόστρωμα. Με τη σειρά τους, αυτές οι δευτερεύουσες ρίζες αναπτύσσουν μικρές παραφυάδες, που ονομάζονται τριχοειδή ή ριζικά τριχίδια, τα οποία είναι υπεύθυνα για τη συλλογή και τη μεταφορά νερού και θρεπτικών συστατικών για ολόκληρο το φυτό.

Οι ρίζες διατηρούν πάντα την ίδια αναπτυσσόμενη δομή (κύρια ρίζα, δευτερεύουσες ρίζες και τριχοειδή), αλλά η μέθοδος αποικισμού του υποστρώματος μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τη σύνθεση και την κοκκομετρία του κάθε υποστρώματος. Εάν χρησιμοποιείς ένα συμπαγές υπόστρωμα, οι ρίζες θα έχουν σοβαρές δυσκολίες να επεκταθούν, καθώς δεν θα βρουν κενά για να αναπτυχθούν, επιβραδύνοντας τον αποικισμό του υποστρώματος και, επομένως, και την ανάπτυξη του φυτού.

Αυτό είναι ένα κοινό πρόβλημα μεταξύ των καλλιεργητών που δεν έχουν το σωστό υπόστρωμα για την καλλιέργεια φυτών κάνναβης. Πρέπει να σημειωθεί ότι ένα συγκεκριμένο υπόστρωμα μπορεί να είναι κατάλληλο για ένα είδος φυτού, αλλά όχι για άλλα. Εάν χρησιμοποιήσεις λάθος υπόστρωμα, τα φυτά σου θα αναπτυχθούν πολύ αργά, θα είναι λιγνά και με αραιό φύλλωμα. Θα είναι επίσης πιο πιθανό να υποφέρουν από προβλήματα που σχετίζονται με το υπερβολικό πότισμα ή κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ξηρασίας.

Αυτό το ενδιαφέρον διάγραμμα δείχνει το σχήμα και τη δομή του ριζικού συστήματος ενός φυτού κάνναβης (Πηγή: Wikimedia)

Κύριες λειτουργίες των ριζών

Οι ρίζες αποτελούν τα θεμέλια των φυτών, δεδομένου ότι κατά τη διάρκεια της ζωής τους, τα φυτά χτίζονται σταδιακά πάνω τους. Επιπλέον, επιτελούν και κάποιες ζωτικές λειτουργίες, όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω.

Ένας από τους κύριους ρόλους των ριζών είναι η διατήρηση του φυτού σε όρθια θέση και σταθερά αγκυρωμένο στο έδαφος. Εάν το ριζικό σύστημα είναι ανεπαρκώς ανεπτυγμένο, το φυτό θα χρειαστεί κάποιο είδος υποστήριξης για να μην πέσει, ειδικά κατά τη φάση της ανθοφορίας, όταν τα κλαδιά πρέπει να κρατήσουν περισσότερο βάρος λόγω του σχηματισμού μπουμπουκιών.

Η πρόσληψη νερού και θρεπτικών συστατικών είναι μια άλλη ζωτική λειτουργία των ριζών. Είναι υψίστης σημασίας τα φυτά κάνναβης να τρέφονται καλά για να μπορούν να παράγουν πολλά μεγάλα και βαριά λουλούδια. Εάν το φυτό δεν έχει καλά ανεπτυγμένο ριζικό σύστημα κατά τη φάση της ανθοφορίας του, η παραγωγή μπουμπουκιών θα μπορούσε να μειωθεί δραστικά.

Οι μικροοργανισμοί και η αλληλεπίδραση τους με τις ρίζες

Οι ρίζες ζουν μέσα στο υπόστρωμα, αλλά δεν είναι μόνες τους εκεί. Το υπόστρωμα είναι εύκολα το μέρος του φυτού με τη μεγαλύτερη παρουσία ζωής ανά τετραγωνικό εκατοστό. Είναι ένα μέσο όπου εκατομμύρια μικροοργανισμοί που ανήκουν στις οικογένειες των μυκήτων, των φυκιών, των πρωτόζωων και των βακτηρίων συνυπάρχουν με όλα τα είδη χλωρίδας και πανίδας, εκτελώντας όλες σημαντικές και ζωτικές λειτουργίες στη ζώνη των ριζών.

Σε αυτή την περίπτωση, θα επικεντρωθούμε στους μικροοργανισμούς που είναι ωφέλιμοι για το φυτό της κάνναβης, όπως το Τριχόδερμα, η
Ενδομυκόρριζα και Ριζοβακτήρια.

Οι ρίζες εκτελούν ζωτικές λειτουργίες για το φυτό

Οι ρίζες απορροφούν την τροφή από το υπόστρωμα και τη μεταφέρουν στο υπόλοιπο φυτό, όπου μετατρέπεται σε ενέργεια για την εκτέλεση μεταβολικών λειτουργιών. Υπάρχει μια συμβιωτική αλληλεπίδραση μεταξύ μυκήτων όπως το τριχόδερμα ή η ενδομυκόρριζα, μεταξύ άλλων, και των ριζών. Αυτοί οι ωφέλιμοι μύκητες εγκαθίστανται στις τριχοειδείς ρίζες και, καθώς τις αποικίζουν, δημιουργούν ένα δίκτυο πρόσληψης θρεπτικών συστατικών που είναι πολύ πιο γρήγορο και αποτελεσματικό.

Οι ωφέλιμοι μύκητες είναι ένα εξαιρετικό συμπλήρωμα καλλιέργειας, ειδικά για τους καλλιεργητές που χρησιμοποιούν βιολογικά λιπάσματα, καθώς κάνουν τα θρεπτικά συστατικά πιο αφομοιώσιμα και ευκολότερα για την πρόσληψη από τις ρίζες. Καθώς απορροφώνται πιο εύκολα από το φυτό, προάγουν επίσης πιο έντονη ανάπτυξη και άφθονη ανθοφορία.

Ένα άλλο πλεονέκτημα της χρήσης μυκήτων όπως το τριχόδερμα είναι η προστασία του φυτού από άλλους μύκητες που θα μπορούσαν ενδεχομένως να το καταστρέψουν, συμπεριλαμβανομένου του επίφοβου πύθιο και του φουζάριου, και τα δύο θανατηφόρα για το φυτό κάνναβης. Μόλις εγκατασταθεί στο υπόστρωμα και στις ρίζες, ο ευεργετικός μύκητας τριχόδερμα δεν αφήνει χώρο για άλλους επιβλαβείς μύκητες, γίνεται μια πολύ σκληρή ασπίδα προστασίας από διείσδυση, έτσι τα φυτά που αποικίζονται από το τριχόδερμα δύσκολα θα χρειαστεί να ανησυχούν για προβλήματα στις ρίζες τους.

Υπάρχουν πολλά είδη σκευασμάτων με τριχόδερμα στην αγορά, μερικά έρχονται μόνο με τριχόδερμα, ενώ άλλα προϊόντα ενσωματώνουν και άλλους τύπους μικροοργανισμών, όπως η ενδομυκόρριζα και η εκτομυκόρριζα, εκτός από διαφορετικούς τύπους βάκιλλων, ένζυμα, διεγέρτες, υψηλά οξέα, οξέα, κλπ. ιδανικά για τον ενοφθαλμισμό του υποστρώματος με ωφέλιμους μικροοργανισμούς.

Ο ωφέλιμος μύκητας Trichoderma harzianum χρησιμοποιείται συχνά στη γεωργία

Ανάπτυξη των ριζών

Η επέκταση της ρίζας συμβαίνει κυρίως κατά την ανάπτυξη του φυτού. Τις πρώτες μέρες / εβδομάδες ή και μήνες της ζωής ενός φυτού, οι ρίζες θα αναπτυχθούν όσο περισσότερο μπορούν και θα αναπτύξουν μεγάλο αριθμό δευτερευουσών ριζών και τριχοειδών, έτσι ώστε κατά την περίοδο της ανθοφορίας να μπορούν να απορροφήσουν μεγάλη ποσότητα τροφής και να αναπτύξουν μεγάλα μπουμπούκια, παρέχοντας έτσι υψηλές αποδόσεις.

Κατά την ανάπτυξη και επέκταση των ριζών, είναι σημαντικό να δίνεις τη μέγιστη προσοχή κατά το πότισμα. Η ρίζα αναζητά πάντα νερό ή υγρασία μέσα στο υπόστρωμα και δεν θα σταματήσει μέχρι να το βρει. Ομοίως, όταν το υπόστρωμα είναι πολύ υγρό, η ρίζα δεν χρειάζεται να ψάξει για νερό, έτσι δεν θα αναπτυχθεί, όπως όμως θα συμβεί και στο φυτό. Αυτό είναι πολύ κοινό σε ποικιλίες αυτόματης ανθοφορίας με σύντομο κύκλο ζωής μόλις λίγων εβδομάδων. Τυχόν λάθη που γίνονται κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου θα έχουν αρνητική επίδραση στο τελικό μέγεθος και την απόδοση του φυτού.

Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικό να τηρείς τους κατάλληλους κύκλους υγρασίας και ξηρότητας καθ’ όλη την περίοδο ανάπτυξης, προκειμένου τα φυτά σου να αποκτήσουν ένα ισχυρό και σφριγηλό ριζικό σύστημα ικανό να απορροφά μεγάλες ποσότητες θρεπτικών συστατικών, καταλήγοντας τελικά σε μεγάλα φυτά με εκπληκτική παραγωγή μπουμπουκιών.

Με τα κατάλληλα προϊόντα, θα έχεις μια εντυπωσιακή ανάπτυξη ριζών

Η χρήση εμπορικών προϊόντων για την ενίσχυση της ανάπτυξης των ριζών θα επιταχύνει τον ρυθμό ανάπτυξης τόσο των φυτών όσο και των ριζών και θα συμβάλει επίσης στη μείωση της περιόδου βλάστησης σε εσωτερικούς χώρους. Αυτά τα προϊόντα ονομάζονται διεγερτικά ρίζας και προσφέρονται από πολλές μάρκες. Μερικά είναι πιο δυνατά από άλλα, αλλά όλα τους θα ολοκληρώσουν τη δουλειά, δηλαδή να τονώσουν γρήγορα την ανάπτυξη των ριζών.

Οι ρίζες κατά την ανθοφορία

Μόλις οι ρίζες επεκταθούν για να αποικίσουν πλήρως την γλάστρα και αρχίσει η φάση της ανθοφορίας, δεν θα συνεχίσουν να αναπτύσσονται με τον ίδιο ρυθμό όπως κατά το στάδιο της βλάστησης. Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν το φυτό αρχίζει να αναπτύσσει τα πρώτα του άνθη, δηλαδή μετά από 2 εβδομάδες από την αλλαγή της φωτοπεριόδου για τα φυτά με χρόνο ανθοφορίας 8-9 εβδομάδες. Από αυτή τη στιγμή μπορεί να σταματήσεις να χρησιμοποιείς διεγερτικά ριζών, καθώς δεν είναι πλέον απαραίτητο.

Το φυτό δεν σταματά να αναπτύσσει ρίζες κατά την περίοδο της ανθοφορίας, αλλά το κάνει με πολύ πιο αργό και διακριτικό τρόπο. Αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστεί να διατηρήσεις το ριζικό σύστημα στις καλύτερες δυνατές συνθήκες, ώστε το φυτό να μπορεί να δημιουργήσει μεγάλα μπουμπούκια. Όλες οι ρίζες που επηρεάζονται είτε από έλλειψη νερού είτε από σήψη των ριζών θα χαθούν, μειώνοντας την ικανότητα του φυτού να απορροφά θρεπτικά συστατικά και επομένως θα παράγει χαμηλότερες αποδόσεις.

Σε αυτό το σημείο, η χρήση προϊόντων όπως τα ένζυμα είναι μια εξαιρετική επιλογή. Επιπλέον, εάν έχουμε χρησιμοποιήσει μεταλλικά θρεπτικά συστατικά, η εφαρμογή ενζύμων μπορεί να μειώσει την αλάτωση του εδάφους προκειμένου το φυτό να παρέχει μέγιστες αποδόσεις.

Ξέπλυμα (flashing) των φυτών κάνναβης

Το ξέπλυμα των φυτών είναι μια απλή διαδικασία που είναι ζωτικής σημασίας για τη συγκομιδή μπουμπουκιών υψηλής ποιότητας χωρίς περιττές θρεπτικές ουσίες που θα μπορούσαν να αλλοιώσουν τη γεύση και τη μυρωδιά τους.

Το σωστό ξέπλυμα αυξάνει την ποιότητα των μπουμπουκιών

Η διαδικασία είναι πολύ απλή: ποτίζεις τα φυτά σου με άφθονο νερό για να ξεπλύνεις τυχόν θρεπτικά συστατικά που κατακρατούνται στο έδαφος. Εάν παρείχες στα φυτά σου μεγάλες δόσεις θρεπτικών συστατικών κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, θα χρειαστεί να τα ξεπλύνεις σωστά για περίπου δύο εβδομάδες. Αν, από την άλλη πλευρά, χρησιμοποιούσες χαμηλότερες δόσεις λιπασμάτων τις τελευταίες εβδομάδες ανθοφορίας και τα φυτά σου έχουν ήδη κίτρινα φύλλα, μπορείς να είσαι λίγο λιγότερο αυστηρός με την διαδικασία του ξεπλύματος.

Το πιο σημαντικό πράγμα είναι ότι τα φύλλα αποκτούν έντονο κίτρινο χρώμα στο τέλος του κύκλου ανθοφορίας, πράγμα που σημαίνει ότι τα φυτά δεν αποθηκεύουν / χρησιμοποιούν πλέον θρεπτικά συστατικά και έτσι θα προσφέρουν μια ωραία, απαλή γεύση όταν καταναλώσουμε τα μπουμπούκια τους.

Υπάρχουν ορισμένα προϊόντα που μπορούν να σας βοηθήσουν για να ξεπλύνεις τα φυτά σου. Αυτά τα προϊόντα εξάγουν τα υπολειμματικά θρεπτικά συστατικά από το υπόστρωμα, καθιστώντας έτσι το ξέπλυμα πιο αποτελεσματικό.

Πιθανές αιτίες που προκαλούν θάνατο στο ριζικό σύστημα

Οι ρίζες είναι ένα πολύ ανθεκτικό μέρος του φυτού, αλλά αν κάτι πάει σοβαρά στραβά με αυτές, θα μπορούσε να καταλήξει στο να σκοτώσει ολόκληρο το φυτό.

Υπάρχουν δύο κύριες αιτίες που συνήθως συνδέονται με τον θάνατο των φυτών σε σχέση με τις ρίζες τους: το υπερβολικό πότισμα και η ξηρασία.

Υπερβολικό πότισμα των φυτών κάνναβης

Αυτό οφείλεται σε παρατεταμένη περίσσεια υγρασίας στο υπόστρωμα. Κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων υψηλής υγρασίας, οι ρίζες μένουν χωρίς οξυγόνο, αλλάζουν από μια άψογη λευκή απόχρωση σε ένα πιο σκούρο χρώμα που αργά γίνεται καφέ.

Η σήψη των ριζών που προκαλείται από το υπερβολικό πότισμα

Όταν συμβεί αυτό, οι τρίχες της ρίζας δεν μπορούν να απορροφήσουν νερό ή θρεπτικά συστατικά και το φυτό καταδικάζεται σε βέβαιο θάνατο από πνιγμό. Τα κάτω φύλλα θα γίνουν κίτρινα επειδή δεν μπορούν να απορροφήσουν κανένα λίπασμα και πρέπει να τραφούν από τα αποθέματα θρεπτικών συστατικών του φυτού, έτσι αυτό αδειάζει τα φύλλα του.

Μετά από λίγες μέρες, τα πάνω φύλλα θα γίνουν αδύναμα και πεσμένα, σαν να χρειάζονται νερό. Ο θάνατος του φυτού μπορεί να είναι επικείμενος, και δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που μπορεί να γίνει για να το σώσει, καθώς οι ρίζες είναι ήδη σε πολύ κακή κατάσταση.

Υπάρχουν ορισμένα προϊόντα που μπορούμε να εφαρμόσουμε για να καταπολεμήσουμε τη σήψη της ρίζας μόλις αρχίσει να εμφανίζεται. Εάν η κατάσταση βρίσκεται στα αρχικά της στάδια, μπορείς να χρησιμοποιήσεις ένα αραιωμένο υπεροξείδιο του υδρογόνου 5% για να προσπαθήσεις να σκοτώσεις τον μύκητα με οξείδωση και μόλις το υπόστρωμα στεγνώσει λίγο, μπορείς να εφαρμόσεις τριχόδερμα για να καταπολεμήσεις τη μυκητιασική λοίμωξη.

Για το λόγο αυτό, συνιστούμε πάντα τη χρήση μικροοργανισμών όπως το τριχόδερμα, για την προστασία των ριζών από προσβολή από μυκητιακά παθογόνα. Η χρήση ενζύμων συνιστάται επίσης για τη σωστή φροντίδα και συντήρηση του ριζικού συστήματος. Με τη βοήθεια διάφορων προϊόντων, μπορείς να διατηρήσεις τις ρίζες σε τέλεια κατάσταση σε κάθε στάδιο ανάπτυξης.

Ξηρασία στα φυτά κάνναβης

Με τον ίδιο τρόπο που η περίσσεια νερού είναι επιζήμια, η έλλειψη νερού μπορεί επίσης να προκαλέσει το θάνατο των ριζών και, επομένως, του ίδιου του φυτού.

Μετά από παρατεταμένη έλλειψη άρδευσης, τα φύλλα θα είναι πεσμένα, γεγονός που είναι σημάδι ότι οι ρίζες ξηραίνονται σιγά σιγά και αφυδατώνονται, όπως και τα τριχοειδή που είναι υπεύθυνα για την απορρόφηση του νερού.

Μόλις τα τριχοειδή αφυδατωθούν, θα στεγνώσουν και θα πεθάνουν, υπονομεύοντας την ικανότητα του φυτού να απορροφά νερό και τροφή. Εάν τα ενυδατώσεις ξανά, τα φυτά θα ανακάμψουν σε οπτικό επίπεδο, αλλά πολλά από τα τριχοειδή θα είναι ξηρά και άχρηστα, μειώνοντας την ικανότητα απορρόφησης στις ρίζες του φυτού.

Φυτό κάνναβης με σαφή συμπτώματα ελλιπούς ποτίσματος (Πηγή: Reddit)

Οι επαναλαμβανόμενες περίοδοι ξηρασίας περιορίζουν την παραγωγική ικανότητα των φυτών, καθώς και την ικανότητα τους να επιβιώσουν. Είναι ακόμη πιθανό ένα φυτό που έχει πληγεί σκληρά από μια μακρά περίοδο ξηρασίας να μην ανακάμψει και να καταλήξει να πεθάνει.

Το πυρίτιο είναι ένα εξαιρετικό συμπλήρωμα λίπανσης για φυτά κάνναβης και άλλα λαχανικά που είναι επιρρεπή σε περιόδους ξηρασίας ή υπερβολικού ποτίσματος. Βρίσκεται σε μεγάλες ποσότητες στο έδαφος, αλλά μόνο λίγες μορφές αυτού του υλικού μπορούν να απορροφηθούν από τα φυτά.

Αυτή το θρεπτικό στοιχείο ουσία ενισχύει τα κυτταρικά τοιχώματα και βοηθά τα φυτά να προστατευτούν από προβλήματα που προκαλούνται από την έλλειψη νερού. Τα φυτά θα είναι σε καλύτερη θέση να αντιμετωπίσουν αυτό το είδος δυσκολίας διατηρώντας το νερό για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους και εμποδίζοντας τα φύλλα να εξατμίσουν μεγάλες ποσότητες νερού, γεγονός που θα επιβραδύνει επίσης τον ρυθμό αφυδάτωσης των ριζών.

Με τη σειρά του, κατά τη συγκομιδή, θα παρατηρήσουμε ότι τα φυτά που τρέφονται με πυρίτιο θα έχουν πολύ μικρότερη απόσταση μεσογονατίου σε σύγκριση με άλλα δείγματα των οποίων η παροχή λιπάσματος δεν περιείχε πυρίτιο. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό το υλικό παρέχει επίσης μεγαλύτερη αντοχή και ανοχή σε αντίξοες καιρικές συνθήκες όπως η βροχή ή οι δυνατοί άνεμοι.

Προϊόντα σε υγρή μορφή και ένα μείγμα στερεών λιπασμάτων για τον εμπλουτισμό του εδάφους, είναι εξαιρετικές επιλογές για την προστασία και την ενίσχυση των φυτών κάνναβης κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης τους.

Καλή καλλιέργεια!

άρθρο 2 από 4

Όλα για τις ρίζες κάνναβης – Ιστορικό, χρήσεις και οφέλη

(Αναδημοσίευση με μετάφραση από: “All About Cannabis Roots — History, Uses, and Benefits”, https://www.royalqueenseeds.com/blog-the-medical-potential-and-history-of-cannabis-roots-n565, Royal Queen Seeds, 22 Dec 2020, By Luke Sumpter)

Αν και η έρευνα για το θέμα παραμένει περιορισμένη, μελέτες και ανεκδοτικά στοιχεία δείχνουν ότι υπάρχουν πολλές χρήσεις για τις ρίζες των φυτών της κάνναβης. Ποια είναι τα πιθανά οφέλη αυτού του τμήματος του φυτού που συχνά παραβλέπεται;

Δεν είναι μυστικό ότι η κάνναβη έχει πολλές εφαρμογές. Χάρη στο ενδοκανναβινοειδές σύστημα που υπάρχει στα σώματα όλων των ζωντανών πλασμάτων (εκτός από τα έντομα), οι ενώσεις του φυτού της κάνναβης αλληλεπιδρούν με τους υποδοχείς στο σώμα μας, παράγοντας όλα τα αποτελέσματα (που παράγουν και τα ενδοκανναβινοειδή που παράγει το ίδιο μας το σώμα) για τα οποία έχει γίνει διάσημο αυτό το φυτό.

Από την προώθηση της βελτιωμένης διάθεσης μέχρι την εκτόνωση της έντασης και την καταπραϋντική επίδραση στο σώμα, υπάρχει ένας ανείπωτος αριθμός πλεονεκτημάτων που περιμένουν να εξερευνηθούν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η κάνναβη χρησιμοποιείται από καιρό για ολιστικούς σκοπούς και γιατί οι ερευνητές σήμερα συνεχίζουν να διερευνούν το βότανο για τις πιθανές κλινικές εφαρμογές του.

Τις περισσότερες φορές, όταν οι άνθρωποι μιλούν για χρήση της κάνναβης, αναφέρονται στο κάπνισμα των λουλουδιών ή στην κατάποση των ελαίων που εξάγονται με εκχύλιση από το φυτό. Ένα μέρος της ανατομίας του φυτού που μπορεί να φαίνεται μάλλον παραμελημένο, ίσως επειδή δεν φαίνονται τις περισσότερες φορές, είναι οι ρίζες.

Ωστόσο, οι ρίζες της κάνναβης δεν πρέπει να παραβλέπονται, καθώς έχουν ορισμένες απίστευτα ζωτικές λειτουργίες που εκτείνονται από τη βιομηχανική έως την ολιστική χρήση/εφαρμογή. Λοιπόν, τι ακριβώς μπορεί να γίνει με τις ρίζες κάνναβης; Ας το μάθουμε.

Η ιστορία της χρήσης των ριζών της κάνναβης

Δεν είναι πολύ συνηθισμένο να ακούμε για ανθρώπους που χρησιμοποιούν ρίζες κάνναβης για οποιοδήποτε λόγο αυτές τις μέρες. Συνήθως, απορρίπτονται ως απόβλητα κατά τη συγκομιδή. Ιστορικά, ωστόσο, έχουν χρησιμοποιηθεί θεραπευτικά για χιλιάδες χρόνια. Κινεζικά κείμενα που χρονολογούνται από το 2700 π.Χ. περιγράφουν τη χρήση ριζών κάνναβης για την ανακούφιση της σωματικής ταλαιπωρίας κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης και για την εξάλειψη των σπασμών και των θεραπεία των καταγμάτων των οστών.

Τα κείμενα περιγράφουν το πώς προετοιμάζονταν οι ρίζες, το πως τις στέγνωναν και στη συνέχεια τις άλεθαν για να σχηματιστεί μια παχιά πάστα που την εφάρμοζαν τοπικά. Επίσης, έφτιαχναν χυμούς από τις ρίζες ή τις έβρασαν για να φτιάξουν ένα τσάι που χρησιμοποιούσαν για να σταματήσει η αιμορραγία κατά τον τοκετό, να ηρεμήσει το σώμα και για να προωθήσουν την υγιή παραγωγή ούρων. Υπάρχει ακόμη και μία αναφορά για αποξηραμένη, κονιοποιημένη ρίζα που χρησιμοποιείται για να “βγάλει” και να εξουδετερώσει το δηλητήριο από ένα τσίμπημα σκορπιού.

Και δεν ήταν ο μόνος αρχαίος πολιτισμός που χρησιμοποίησε τις ρίζες της κάνναβης για θεραπευτικούς σκοπούς. Ο Ρωμαίος ιστορικός Πλίνιος ο Πρεσβύτερος λέγεται ότι έγραψε λεπτομερείς αναφορές για την ολιστική χρήση της κάνναβης κάπου γύρω στο 79 π.Χ., αναφέροντας λεπτομερώς πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καταπραΰνει τα εγκαύματα, για τη φροντίδα των αρθρώσεων και την ανακούφιση της ουρικής αρθρίτιδας. Πολλοί αμφιβάλλουν για την αυθεντικότητα των αναφορών του Πλίνιου, αλλά ανεξάρτητα από αυτό, αξίζει να ληφθούν υπόψη.

Προχωρώντας ακόμα πιο κοντά στην εποχή μας, τον 18ο αιώνα, ο Άγγλος γιατρός William Salmon έγραψε για το πώς οι ρίζες κάνναβης μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την προώθηση της ελαστικότητας στις αρθρώσεις και την ανακούφιση των συμπτωμάτων της ισχιαλγίας. Παρά κάποιες διαφορές στις εφαρμογές, ο κοινός σύνδεσμος μεταξύ όλων αυτών των αρχαίων κειμένων φαίνεται να είναι ότι καταπραΰνουν το σώμα.

Σύγχρονες χρήσεις των ριζών κάνναβης

Αν και οι παραπάνω αναφορές δίνουν μια πλούσια εικόνα της ιστορίας των ριζών της κάνναβης, είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη και οι περιορισμοί τους. Αν και μπορεί να είναι χρήσιμες για ορισμένους, δεν πρέπει να θεωρούνται ως αυτόνομη θεραπεία.

Οι ρίζες κάνναβης είναι πολύ λιγότερο δημοφιλείς από τα λουλούδια / μπουμπούκια της, αλλά βρίσκουν τη θέση τους και στη σύγχρονη αγορά. Το εκχύλισμα ρίζας κάνναβης είναι πλέον συστατικό σε πολλά προϊόντα τοπικής εφαρμογής, όπως αλοιφές, λοσιόν, βάλσαμα, έλαια μασάζ και πολλά άλλα.

Δεν χρησιμοποιείται συχνά σε προϊόντα που καταναλώνονται με κατάποση, αλλά μπορεί να παρασκευαστεί σε τσάι σιγοβράζοντας αργά την αποξηραμένη και κονιοποιημένη ρίζα σε μια κατσαρόλα. Μπορείς να προσθέσεις φλοιό κανέλας, γλυκάνισο ή άλλα αρωματικά για γεύση και, στη συνέχεια, απλά στραγγίζεις και απολαμβάνεις.

Περιέχουν οι ρίζες κάνναβης κανναβινοειδή ή τερπένια;

Υπάρχουν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι οι ρίζες κάνναβης περιέχουν ίχνη κανναβινοειδών, κυρίως CBD (κανναβιδιόλη), αν και πιθανότατα δεν είναι σε αρκετή ποσότητα για να προσδώσουν ένα ευδιάκριτο αποτέλεσμα. Τούτου λεχθέντος, η συγκέντρωση κανναβινοειδών στις ρίζες κάνναβης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως από την ποικιλία και το πού και το πώς καλλιεργήθηκε.

Μια καναδική μελέτη^[1] που δημοσιεύθηκε το 2012 ανέλυσε την κάνναβη ποικιλίας Finola και διαπίστωσε ότι τα άνθη περιείχαν CBDA (κανναβιδιολικό οξύ), το οποίο είναι ο όξινος πρόδρομος της CBD (κανναβιδιόλη) που βρίσκεται βασικά σε όλα τα μέρη του φυτού ακατέργαστης κάνναβης, συμπεριλαμβανομένων των λουλουδιών. Πριν από την εφαρμογή θερμότητας (μια διαδικασία γνωστή ως αποκαρβοξυλίωση), τα ακατέργαστα φυτά κάνναβης περιέχουν κανναβινοειδή οξέα και όχι τα ίδια τα κανναβινοειδή (όπως CBD, THC, κλπ.).

^[1]. “The hexanoyl‐CoA precursor for cannabinoid biosynthesis is formed by an acyl‐activating enzyme in Cannabis sativa trichomes” (Ο πρόδρομος εξανοϋλο-CoA για τη βιοσύνθεση κανναβινοειδών σχηματίζεται από ένα ένζυμο ενεργοποίησης ακυλίου στα τριχώματα του φυτού Cannabis sativa) https://onlinelibrary.wiley.com

Δεν έχουν ακόμη διεξαχθεί μελέτες σχετικά με ποικιλίες με υψηλή περιεκτικότητα σε THC, αλλά λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία που έχουμε, είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι θα υπάρχουν πολύ χαμηλότερες συγκεντρώσεις THC/THCA στις ρίζες από ότι στα άνθη και τα φύλλα.

Όπως τα κανναβινοειδή, έτσι και τα τερπένια είναι απαραίτητα για τα οφέλη που προσφέρει το φυτό κάνναβης. Είναι ενδιαφέρον ότι μερικά τερπένια έχουν εντοπιστεί σε ρίζες κάνναβης που δεν υπάρχουν σε αξιοσημείωτες συγκεντρώσεις σε άλλα μέρη του φυτού.

Πίσω στο 1971, ερευνητές ανακάλυψαν^[2] ότι η ρίζα κάνναβης περιέχει τόσο τη φριδελίνη (friedelin) όσο και την επιφριδελανόλη (epifriedelanol), δύο τριτερπενοειδή που χρησιμοποιούνται για την άμυνα έναντι των φυτοφάγων που μπορεί να είναι σε θέση να ωφελήσουν και την ανθρώπινη υγεία και ευεξία.

^[2]. “Chemical constituents of Cannabis sativa L. root – PubMed” (Χημικά συστατικά της ρίζας του φυτού Cannabis sativa L. – PubMed) https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov

Οφέλη από τις ρίζες κάνναβης: Τι λέει η έρευνα

Οι ρίζες κάνναβης δεν έχουν ακόμη βρει το δρόμο τους στα δυτικά φάρμακα, καθώς το σώμα της μελέτης σχετικά με τις επιπτώσεις τους είναι ακόμα πολύ περιορισμένο. Όμως, ο μικρός όγκος έρευνας που έχουμε είναι πολύ ενθαρρυντικός. Ίσως οι ρίζες της κάνναβης να έχουν μια θέση στη σύγχρονη ιατρική και ευεξία.

Ένα άρθρο του 2017^[3] που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Cannabis and Cannabinoid Research κατέληξε στο συμπέρασμα:

“Τα τρέχοντα διαθέσιμα δεδομένα σχετικά με τη φαρμακολογία των συστατικών της ρίζας κάνναβης παρέχουν σημαντική υποστήριξη στους ιστορικούς και εθνοβοτανικούς ισχυρισμούς κλινικής αποτελεσματικότητας. Σίγουρα, αυτό υποδηλώνει την ανάγκη επανεξέτασης των σκευασμάτων ολόκληρων ριζών σε φλεγμονώδεις και κακοήθεις καταστάσεις με τη χρήση σύγχρονων επιστημονικών τεχνικών”.

^[3]. “Cannabis Roots: A Traditional Therapy with Future Potential for Treating Inflammation and Pain” (Ρίζες κάνναβης: Μια παραδοσιακή θεραπεία με μελλοντικές δυνατότητες για τη θεραπεία της φλεγμονής και του πόνου) https://www.ncbi.nlm.nih.gov

Σε όλο το άρθρο οι συγγραφείς επισημαίνουν μερικές διαφορετικές μεθόδους με τις οποίες οι ρίζες κάνναβης θα μπορούσαν ενδεχομένως να είναι θεραπευτικές. Για παράδειγμα, αναφέρουν τη φριδελίνη, ένα τριτερπενοειδές που αναφέρθηκε παραπάνω, για τις πιθανές ηπατοπροστατευτικές του ιδιότητες. Ένας άλλος τύπος ένωσης ρίζας κάνναβης, που ονομάζονται πεντακυκλικές τριτερπενικές κετόνες, είναι γνωστό ότι έχουν αντιμικροβιακά και αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα.

Οι ρίζες κάνναβης περιέχουν επίσης μικρές ποσότητες χολίνης, ενός ισχυρού μακροθρεπτικού συστατικού που παίζει ρόλο σε πολλές σημαντικές βιολογικές διεργασίες, όπως η λειτουργία των νεύρων, η ανάπτυξη του εγκεφάλου και τα επίπεδα/αποθέματα ενέργειας.

Πώς να συγκομίσεις, να καθαρίσεις και να αποθηκεύσεις τις ρίζες κάνναβης

Αν θέλεις να φτιάξεις τη δική σου παρασκευή ρίζας κάνναβης ή ένα τοπικής εφαρμογής σκεύασμα, πρέπει πρώτα να αποκτήσεις τις ρίζες.

1. Για να μαζέψεις τις ρίζες από το χώμα, ξεκινάς φροντίζοντας το υπόστρωμα να είναι αρκετά υγρό για να εξασφαλίσεις εύκολη αφαίρεση. Όσο πιο πακτωμένο και στεγνό το χώμα γύρω από την ρίζα, τόσο πιο δύσκολη θα είναι η διαδικασία.

2. Στη συνέχεια, με ένα μικρό φτυάρι σκάβεις αρκετά βαθιά κάτω από τη ρίζα, ώστε να μην κόψεις τις ρίζες καθώς τις αφαιρείς από χώμα.

3. Μόλις μαζέψεις τις ρίζες, ήρθε η ώρα να τις χωρίσεις από το κύριο στέλεχος / κορμό χρησιμοποιώντας ένα καθαρό, κοφτερό μαχαίρι ή ψαλίδι.

4. Τώρα, ξεπλένεις τις ρίζες πολύ καλά μέχρι να μην μείνουν καθόλου ακαθαρσίες.

5. Μπορείς να αποθηκεύσεις τις καθαρές ρίζες σε ένα ξηρό, σκοτεινό μέρος για δύο ημέρες.

Μετά αποθηκεύεις τις ξηρές ρίζες σε αεροστεγή βάζα Mason, όπως θα έκανες με τα μπουμπούκια κάνναβης, αλλά οι περισσότεροι επιλέγουν να μετατρέψουν τις ρίζες τους σε βάλσαμο ή σε πάστα πριν την αποθήκευση.

Εύκολες συνταγές για να χρησιμοποιήσεις τις ρίζες κάνναβης

Τώρα, ας δούμε μερικές απλές συνταγές για την παρασκευή ενός τοπικής εφαρμογής βάλσαμου ρίζας κάνναβης και ενός τσαγιού ρίζας.

Βάλσαμο ρίζας κάνναβης

1. Για να φτιάξεις ένα βάλσαμο ρίζας κάνναβης, αλέθεις τις καθαρές και στεγνές ρίζες (περίπου 2 μπάλες ρίζας) σε σκόνη.

2. Επιλέγεις ένα είδος λίπους, όπως το λάδι καρύδας, για να λειτουργήσει ως βάση. Ανακατεύεις τις αλεσμένες ρίζες στο λάδι καρύδας.

3. Προσθέτεις νερό (για να μην καεί το μείγμα σου) και σιγοβράζεις σε χαμηλή φωτιά για 12 ώρες. Συνιστούμε αναλογία 2:1 λάδι καρύδας προς νερό.

5. Αφήνεις το μείγμα να κρυώσει και να στερεοποιηθεί. Φυλάσσεται σε αεροστεγές δοχείο.

Τώρα μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτό το προϊόν με τοπική εφαρμογή για να καταπραΰνεις το δέρμα! Αυτή η συνταγή μπορεί να τροποποιηθεί ώστε να περιλαμβάνει πολλούς άλλους τύπους λιπαρών βάσεων και πρόσθετα συστατικά. Το μόνο όριο είναι η φαντασία σου!

Τσάι ρίζας κάνναβης

Η παρασκευή τσαγιού από ρίζα κάνναβης είναι εξίσου εύκολη! Απλώς αλέθεις τις ρίζες, προσθέτεις στο νερό με άλλα υλικά όπως κανέλα, μέντα, γλυκάνισο κλπ. και σιγοβράζεις σε χαμηλή φωτιά για 12 ώρες. Στο τέλος, φροντίζεις να στραγγίσεις το παρασκεύασμα πριν το καταναλώσεις.

Μια προειδοποίηση για την κατανάλωση με κατάποση σκευασμάτων ριζών κάνναβης

Αν και οι ρίζες κάνναβης φαίνεται να προσφέρουν κάποια πιθανά οφέλη για την υγεία, έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε αλκαλοειδή κάτι που μπορεί να έχει τοξικές επιδράσεις όταν καταναλώνονται σε υπερβολική ποσότητα. συγκεκριμένα, περιέχει πυρρολιδίνη (pyrrolidine) και πιπεριδίνη (piperidine). Πάντα να συμβουλεύεσαι το γιατρό σου πριν προσθέσεις οτιδήποτε στο καθημερινό σου σχήμα και να αποφεύγεις τη μακροχρόνια κατάποση σκευασμάτων ριζών κάνναβης.

Σημείωση:

Αυτό το περιεχόμενο είναι μόνο για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Οι πληροφορίες που παρέχονται προέρχονται από έρευνα που συγκεντρώθηκε από εξωτερικές πηγές.

άρθρο 3 από 4

Η σημασία των ριζών κάνναβης: Δυναμικό ιατρικής χρήσης, ιστορικό χρήσης και τρέχουσες χρήσεις

(Αναδημοσίευση με μετάφραση από: “The Importance of Cannabis Roots: Medical Potential, History, and Current Uses” https://sensiseeds.com/en/blog/the-importance-of-cannabis-roots-medical-potential-history-and-current-uses/, By Sensi Seeds, Updated on 10/18/2020, Medically reviewed by Sanjai Sinha, MD)

Οι περισσότεροι καλλιεργητές σκέφτονται ελάχιστα τις ρίζες των φυτών κάνναβης πέρα ​​από τη διασφάλιση ότι να είναι υγιείς και εφοδιασμένες με νερό, θρεπτικά στοιχεία, οξυγόνο και να έχουν αποστράγγιση, προτού τις απορρίψουν κατά τη συγκομιδή. Αλλά οι ρίζες έχουν χρησιμοποιηθεί στη λαϊκή ιατρική εδώ και χιλιετίες και περιέχουν αρκετές ενώσεις που μπορεί να έχουν φαρμακευτική αξία.

Για να φτάσουμε στην ρίζα της υπόθεσης, ας διερευνήσουμε πρώτα πώς χρησιμοποιήθηκαν οι ρίζες της κάνναβης στο παρελθόν:

Η χρήση των ριζών κάνναβης ως φάρμακο στην πορεία της ιστορίας

Οι ρίζες κάνναβης έχουν μια μακρά τεκμηριωμένη ιστορία χρήσης για ιατρικούς σκοπούς. Το συχνά αναφερόμενο κινέζικο κείμενο για την χρήση των βοτάνων, το Shennong pên Ts’ao ching,, που χρονολογείται γύρω στο 2700 π.Χ., αναφέρει ότι οι ρίζες της κάνναβης αποξηραίνονταν και αλέθονταν για να αποτελέσουν τη βάση μιας πάστας που την χρησιμοποιούσαν για τη μείωση του πόνου που προκαλείται από σπασμένα οστά ή από μια χειρουργική επέμβαση.

Τις συμπίεζαν επίσης για να εκχυλιστεί ο φρέσκος χυμός, ή τις έβρασαν για να κάνουν αφέψημα, και με αυτόν τον τρόπο χρησιμοποιήθηκαν με πολλούς τρόπους και διαφορετικούς λόγους, όπως:

* Ως διουρητικό

* Ως αντιαιμορραγικό για να σταματήσουν την αιμορραγία μετά τον τοκετό ή κατά τον τοκετό (καθώς και σε άλλες μορφές αιμορραγίας)

* Για να διευκολύνουν τον δύσκολο τοκετό

* Για να μειώσουν τον πόνο και το πρήξιμο από μώλωπες και γρατζουνιές

Ο Ρωμαίος ιστορικός Πλίνιος ο Πρεσβύτερος έγραψε στο “Naturalis Historia” γύρω στο 79μ.Χ. ότι την ρίζα της κάνναβης μπορούσαν να την βράσουν σε νερό για να παρασκευαστεί ένα σκεύασμα που ανακούφιζε από τις κράμπες των αρθρώσεων, την ουρική αρθρίτιδα και τον οξύ πόνο. Δήλωσε επίσης ότι η ακατέργαστη ρίζα θα μπορούσε να εφαρμοστεί απευθείας στα εγκαύματα για να μειώσει τον πόνο και τις φουσκάλες, αλλά πρέπει να αλλάζεται συχνά για να αποφευχθεί η ξήρανση.

Ο Ρωμαίος γιατρός Διοσκουρίδης βεβαίωσε επίσης τη χρήση βρασμένων καταπλασμάτων ρίζας κάνναβης για τη θεραπεία της φλεγμονής, της ουρικής αρθρίτιδας και των “στριμμένων νυχιών”. Ο Έλληνας ιατρικός συγγραφέας Ορειβάσιος έγραψε ότι η “ξηρά” ρίζα θα μπορούσε επίσης να εφαρμοστεί σε δερματικά εξανθήματα όπως οι υποδόριες κύστεις, όταν αναμιγνύεται σε ίσες ποσότητες με περιττώματα περιστεριών, αν και καμία άλλη πηγή προφανώς δεν κάνει αυτόν τον ισχυρισμό.

Ο Άγγλος γιατρός William Salmon έγραψε στις αρχές του 18^ου αιώνα ότι η ρίζα κάνναβης μπορούσε να αναμιχθεί με άνθος κριθαριού και να εφαρμοστεί ως κατάπλασμα για τη θεραπεία της ισχιαλγίας και του πόνου στις αρθρώσεις του ισχίου. Από τα τέλη του 18^ου αιώνα έως τις αρχές του 20^ου αιώνα, οι Αμερικανοί γιατροί συνιστούσαν αφεψήματα από ρίζα και σπόρους κάνναβης για τη θεραπεία της φλεγμονής, της ακράτειας και των αφροδίσιων παθήσεων.

Σύγχρονη χρήση των ριζών κάνναβης

Η παραδοσιακή χρήση της ρίζας κάνναβης είναι γνωστό ότι συνεχίστηκε τουλάχιστον μέχρι τη δεκαετία του ‘60 στην Αργεντινή, όπου χρησιμοποιήθηκε για τη μείωση του πυρετού, της δυσεντερίας και των γαστρικών προβλημάτων και για τη βελτίωση της συνολικής υγείας και ευεξίας. Υπάρχει επίσης ένα τσάι από ρίζα κάνναβης γνωστό ως macha που εξακολουθεί να καταναλώνεται στην Κορέα, αν και δεν είναι ακριβώς σαφές ποια υποτίθεται ότι είναι τα φαρμακευτικά του οφέλη.

Πολλοί σύγχρονοι καλλιεργητές, καθώς και ειδικά καταστήματα διάθεσης κάνναβης (dispensaries) και ασθενείς στις ΗΠΑ, χρησιμοποιούν σκευάσματα από ρίζα κάνναβης για να παρέχουν υποκειμενική ανακούφιση από μια σειρά παθήσεων. Καταναλώνεται επίσης και ως ένα είδος “τσάι” που παρασκευάζεται στο σπίτι, συνήθως σιγοβράζοντας αργά την αποξηραμένη, κονιοποιημένη ρίζα κάνναβης (συχνά μαζί με φλοιό κανέλας, γλυκάνισο ή άλλα αρωματικά) σε ένα σκεύος για δώδεκα ώρες ή περισσότερο πριν το σουρώσουν και το πιούν.

Εάν ξαναβράσουμε το μείγμα μετά το στράγγισμα, μπορεί επίσης να μετατραπεί σε ένα κολλώδες εκχύλισμα σαν πίσσα για να αποτελέσει τη βάση για βάμματα ή λιπαντικά. Άλλοι θα σιγοβράσουν τη ρίζα σε λάδι και νερό, πριν διαχωρίσουν το ενισχυμένο πλέον λάδι από το νερό και τη φυτική ύλη και το χρησιμοποιήσουν ως βάση για τοπική εφαρμογής φαρμακευτικά σκευάσματα.

Μερικοί χρησιμοποιούν ακόμη και τη ρίζα στην ξηρή, κονιοποιημένη μορφή της για να φτιάξουν ξηρά καταπλάσματα που μπορούν να βοηθήσουν στην καταπραϋντική επίδραση πάνω σε, καθώς και την επούλωση εγκαυμάτων, κοψιμάτων και δερματικών προβλημάτων όπως η δερματίτιδα. Υπάρχει ακόμη και μία αναφορά για αποξηραμένη, κονιοποιημένη ρίζα που χρησιμοποιήθηκε για να “βγάλει” το δηλητήριο από ένα τσίμπημα σκορπιού, αυτό μπορεί να έχει κάποια ισχύ, καθώς ο φρέσκος χυμός κάνναβης προφανώς χρησιμοποιήθηκε για αυτόν τον σκοπό στην αρχαία Κίνα.

Σήμερα, ορισμένα ειδικά καταστήματα διάθεσης κάνναβης αναφέρουν επίσης ότι διαθέτουν παρασκευάσματα από κάνναβη και ρίζα κάνναβης, τα οποία μπορούν να βρεθούν σε μορφές σκευασμάτων όπως λοσιόν σώματος, αλοιφές, βάλσαμα για τα χείλη, λάδια μασάζ και πολλά άλλα προϊόντα.

Κανναβινοειδή στις ρίζες κάνναβης

Υπάρχουν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι οι ρίζες κάνναβης περιέχουν κάποια ίχνη κανναβινοειδών (ιδιαίτερα CBD) και ότι η συγκέντρωση εξαρτάται από το ποικιλία, καθώς και ότι επηρεάζεται σε κάποιο βαθμό από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Προφανώς σε αυτή τη βάση, υπάρχουν τώρα διάφορα καταστήματα στις ΗΠΑ που πωλούν κονιοποιημένη, “ενεργοποιημένη” ρίζα κάνναβης, φαινομενικά για τις υψηλές συγκεντρώσεις CBD. Ωστόσο, φαίνεται ότι η συγκέντρωση της CBD στη ρίζα κάνναβης είναι πολύ χαμηλή και είναι αμφίβολο ότι θα είχε κάποια φαρμακευτική αποτελεσματικότητα σε τέτοια επίπεδα.

Μια καναδική μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2012 ανέλυσε την κάνναβη ποικιλίας Finola και διαπίστωσε ότι τα άνθη περιείχαν CBDA (τον όξινο πρόδρομο της CBD) σε συγκέντρωση περίπου 2,4%, ενώ τα φύλλα, οι μίσχοι και οι ρίζες περιείχαν 0,5%, 0,04% και 0,004% αντίστοιχα. Τα μέρη περιείχαν επίσης τον πρόδρομο του CBDA, μια ουσία γνωστή ως εξανοϋλ-CoA, σε συγκεντρώσεις 15,5%, 4,0%, 2,2% και 1,5% αντίστοιχα. Μελέτες σε ποικιλίες υψηλής περιεκτικότητας σε THC προφανώς δεν είναι διαθέσιμες, αλλά είναι πιθανό ότι οι ρίζες θα παρουσιάζουν επίσης πολύ χαμηλότερες συγκεντρώσεις από τα άνθη και τα φύλλα.

Άλλες ουσίες ιατρικού ενδιαφέροντος στις ρίζες κάνναβης

Αν και οι ρίζες αποτελούνται κυρίως από σάκχαρα και λιπίδια, έχουν απομονωθεί χαμηλά επίπεδα τερπενίων, αλκαλοειδών και διαφόρων άλλων ενώσεων. Το 1971, καθορίστηκε ότι το αιθανολικό εκχύλισμα των ριζών κάνναβης περιείχε τα τερπένια φριδελίνη, τις πεντακυκλικές τριτερπενικές κετόνες και την επιφριδελανόλη.

Η φριδελίνη πιστεύεται ότι έχει ηπατοπροστατευτική δράση (δηλ. παρέχει ηπατική προστασία) καθώς και αντιοξειδωτική δράση, η επιφριδελανόλη έχει αποδειχθεί ότι έχει αντικαρκινικές επιδράσεις και αρκετές πεντακυκλικές τριτερπενικές κετόνες πιστεύεται ότι προκαλούν απόπτωση στα καρκινικά κύτταρα, καθώς και μειώνουν τη φλεγμονή, τον πόνο και τη βακτηριακή λοίμωξη και διαθέτουν διουρητικές και ανοσοτροποποιητικές ιδιότητες.

Αρκετά αλκαλοειδή που μπορεί να έχουν φαρμακευτική αξία έχουν επίσης εντοπιστεί στις ρίζες κάνναβης. Τα αλκαλοειδή πιπεριδίνη (piperidine) και πυρρολιδίνη (pyrrolidine) έχουν βρεθεί τόσο στις ρίζες όσο και στο στέλεχος, στους σπόρους, στη γύρη και στα φύλλα. Αυτά τα αλκαλοειδή μπορεί να είναι εξαιρετικά τοξικά σε υψηλές δόσεις, αλλά σε μικρότερες δόσεις έχει βρεθεί ότι έχουν διάφορα ιατρικά οφέλη.

Η πιπεριδίνη χρησιμοποιείται ως χημικό “δομικό στοιχείο” για διάφορα φαρμακευτικά προϊόντα, ιδιαίτερα εκείνα που εμπλέκονται στην ψυχιατρική ιατρική, όπως η παροξετίνη (paroxetine) και η αλοπεριδόλη (haloperidol). Η πυρρολιδίνη χρησιμοποιείται επίσης ως δομικό στοιχείο για μια κατηγορία διεγερτικών φαρμάκων γνωστών ως Racetams^(*).

^(*)Τα Racetams (ρακετάμες) είναι μια κατηγορία συνθετικών nootropics (νοοτροπικά, στην καθομιλουμένη είναι συμπληρώματα για τον εγκέφαλο, έξυπνα φάρμακα, γνωστικά ενισχυτικά, ενισχυτές μνήμης ή ενισχυτές εγκεφάλου), συνήθως γνωστά ως pyrrolidones (πυρρολιδίνες), που μοιράζονται ένα κοινό πυρήνιο 2-πυρολιδόνης. Είναι παράγωγα του GABA (gamma-aminobutyric acid / γ-αμινοβουτυρικό οξύ), ενός σημαντικού ανασταλτικού νευροδιαβιβαστή στο εγκέφαλο.

Οι ρίζες της κάνναβης έχουν επίσης σημειωθεί ότι περιέχουν χολίνη και ατροπίνη σε μικρές ποσότητες. Η χολίνη είναι ένα απαραίτητο διατροφικό συστατικό που είναι ο πρόδρομος του κυρίαρχου νευροδιαβιβαστή ακετυλοχολίνη και πιστεύεται ότι είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση υγιών κυτταρικών μεμβρανών.

Θεωρείται ότι οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες είναι εξαιρετικά πιθανό να έχουν έλλειψη χολίνης, πράγμα που σημαίνει ότι το τσάι από ρίζα κάνναβης που καταναλώνεται από το στόμα θα μπορούσε να προσφέρει σημαντικά οφέλη. Η ατροπίνη είναι ευρέως γνωστή ως μέσο διαστολής της κόρης και χαλάρωσης των μυών των ματιών. Έχει επίσης βρογχοδιασταλτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται για την αύξηση του καρδιακού παλμού κατά τη διάρκεια της ιατρικής αναζωογόνησης.

Ρίζες κάνναβης και προσδιορισμός φύλου

Φαίνεται ότι οι ρίζες της κάνναβης αναπτύσσονται διαφορετικά ανάλογα με το φύλο του φυτού και ότι ένα πολύπλοκο σύνολο γενετικών αλληλεπιδράσεων καθορίζει και τις ρίζες και στα δύο φύλα. Μια μελέτη για τις ποικιλίες κάνναβης στη Ρωσία φαίνεται να το αποδεικνύει ξεκάθαρα. Έδειξε ότι τα νεαρά φυτά κάνναβης θα εξελίσσονταν σε αρσενικά φυτά το 80-90% των περιπτώσεων εάν:

* Αποκοπούν πάνω από τη ρίζα

* Επεξεργαστούν ως μοσχεύματα και διατηρηθούν σε αεριούχο θρεπτικό διάλυμα

* Κοπούν όλες οι νέες ρίζες μόλις εμφανίζονται

Ωστόσο, εάν οι ρίζες επιτρεπόταν να αναγεννηθούν, τότε το 80-90% θα αναπτυσσόταν ως θηλυκά φυτά.

Οι ερευνητές επεξεργάστηκαν επίσης τα αποριζωμένα μοσχεύματα με 6-βενζυλαμινοπουρίνη, μια συνθετική κυτοκινίνη (φυτικές ορμόνες που διευκολύνουν την κυτταροκίνηση ή κυτταρική διαίρεση) που είναι γνωστό ότι εμπλέκεται στη διαίρεση και διαφοροποίηση των κυττάρων, καθώς και στη συνολική ανάπτυξη. Επεξεργασμένα μοσχεύματα αναπτύχθηκαν σε 80% θηλυκά φυτά. Αυτό υποδηλώνει έντονα ότι η παραγωγή κυτοκινίνης στις ρίζες παίζει ισχυρό ρόλο στον προσδιορισμό του φύλου στην κάνναβη.

Φροντίζοντας οι ρίζες των φυτών σου να είναι υγιείς

Η καλλιέργεια με σκοπό τη χρήση των ριζών που προτιμώνται, είναι είτε με υδροπονικές είτε με αεροπονικές τεχνικές, καθώς επιτρέπουν μεγαλύτερη ακρίβεια κατά τη χορήγηση των θρεπτικών ουσιών, επιτρέπουν στον καλλιεργητή να επιθεωρεί τακτικά την πρόοδο και για την εμφάνιση σημαδιών κακής υγείας και για να διασφαλιστεί ότι οι ρίζες θα είναι καθαρές και απαλλαγμένες από χώμα ή/και στοιχεία μόλυνσης που μπορεί να περιέχονται στο έδαφος και θα ήταν ακατάλληλα για κατάποση.

Οι παραγωγοί φυτών έχουν αναπτύξει εξειδικευμένα συστήματα για τη μεγιστοποίηση της υγείας και της ανάπτυξης των ριζών. Η πιο γνωστή τεχνική περιλαμβάνει ολοκληρωμένο κλάδεμα των ριζών με αέρα για την ενθάρρυνση της πυκνής ανάπτυξης εντός ενός καθορισμένου όγκου.

Το κλάδεμα των ριζών με αέρα αναφέρεται στο φυσικό ξεθώριασμα των ριζών όταν εκτίθενται σε χαμηλή υγρασία και αέρα. Υπάρχουν πολλές γλάστρες και δίσκοι σχεδιασμένοι με διάτρητες πλευρές διαθέσιμες, γεγονός που βοηθάει αυτό να συμβεί φυσικά.

Καθώς οι ρίζες πεθαίνουν, το φυτό αναγεννά συνεχώς νέες ρίζες και η ίδια η ρίζα γίνεται παχιά και πυκνή. Είναι προτιμότερο να κλαδευτούν με αέρα παρά να αφήσουμε τις ρίζες να χτυπήσουν τις πλευρές στις γλάστρες και στη συνέχεια να συνεχίσουν να αναπτύσσονται γύρω από στα τοιχώματα της γλάστρας, καθώς αυτό οδηγεί σε στριμμένες, στραγγαλισμένες ρίζες που παρουσιάζουν μειωμένη πρόσληψη θρεπτικών συστατικών. Εκτός από τη διασφάλιση της καλής υγείας των ίδιων των ριζών, το κλάδεμα με αέρα βελτιώνει επίσης τη συνολική υγεία και την τελική απόδοση του φυτού.

Συνιστάται γενικά να διατηρούνται οι ρίζες που τροφοδοτούνται με σύστημα mister (ψεκασμό) ή dripper (σταγόνα). Μερικοί καλλιεργητές ενεργοποιούν τις αντλίες 2-8 φορές την ημέρα (με αυξανόμενη συχνότητα καθώς η μάζα της ρίζας αυξάνεται σε μέγεθος), επιτρέποντας να στεγνώσουν ελαφρά μεταξύ της τροφοδοσίας.

Κατά τη διάρκεια του σταδίου βλάστησης, που φυσικά είναι η περίοδος που υφίσταται η πιο εκτεταμένη ανάπτυξη των ριζών, οι ρίζες θα πρέπει να τροφοδοτούνται απευθείας με ελαφρύ θρεπτικό διάλυμα ειδικά για το στάδιο βλάστησης και με διάλυμα ενίσχυσης της ρίζας. Θα πρέπει να σιγουρέψουμε ότι παρέχεται επαρκής ροή αέρα στο εξωτερικό των γλαστρών ή των θέσεων, έτσι ώστε οι ρίζες να εκτεθούν στον μέγιστο καθαρό αέρα και να στεγνώνουν γρήγορα, είναι επίσης καλή ιδέα να υπάρχει ροή αέρα από έναν ανεμιστήρα (ή πολλούς ανεμιστήρες!) προς τις ρίζες για να ενισχύεται έτσι τη ροή του αέρα.

Τι να κάνεις με τις ρίζες κάνναβης και πώς να τις καθαρίσεις

Τώρα, με πολλές υγιείς ρίζες για να δουλέψεις, θα πρέπει να τις καθαρίσεις πριν τις χρησιμοποιήσεις για οτιδήποτε. Αφαιρείς προσεκτικά τις ρίζες από το έδαφος, διατηρώντας όσο το δυνατόν περισσότερο ανέπαφο το χώμα γύρω από τις ρίζες. Αυτό γίνεται καλύτερα όταν το έδαφος είναι ακόμα υγρό, καθώς το ξηρό έδαφος θα προσπαθεί να προσκολληθεί στις ρίζες ακόμα περισσότερο.

Χτυπάς απαλά τις ρίζες στο έδαφος ή στο πλάι της γλάστρας για να προσπαθήσεις να αφήσεις το μεγαλύτερο μέρος του χώματος να πέσει. Στη συνέχεια κόβεις τις ρίζες από το κοτσάνι του φυτού (αφήνοντας ένα κομμάτι για να το κρατάς) και αφαιρείς τυχόν φύλλα.

Χρησιμοποιώντας νερό, ξεπλύνεις καλά τις ρίζες έως ότου (ελπίζουμε) να μην μείνει καθόλου χώμα (ειδικά αν σκοπεύεις να τις καταναλώσεις). Αυτό μπορεί να διαρκέσει λίγο. Μην χρησιμοποιείς ζεστό νερό. Το νερό σε θερμοκρασία δωματίου είναι το καλύτερο, αλλά αν χρειαστεί, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και χλιαρό νερό. Μια μαλακή οδοντόβουρτσα μπορεί να βοηθήσει. Στην περίπτωση υδροπονικής ή αεροπονικής καλλιέργειας οι ρίζες είναι ήδη χωρίς χώμα, ίσως χρειαστούν μόνο ένα ελαφρύ ξέπλυμα με νερό.

Πώς να φτιάξεις το δικό σου βάλσαμο με ρίζες κάνναβης;

Σε αυτό το σημείο, υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να γίνουν με τις ρίζες, όλα με τα δικά τους οφέλη στο καθένα. Με λίγη προσπάθεια και επιμονή, και μερικά trial-and-error (δοκιμή και λάθος), είναι ακόμη δυνατό να επιλέξεις φυτά από διαφορετικές ποικιλίες που θα χρησιμοποιηθούν μόνα τους ή σε συνδυασμό, για να φτιάξεις βάλσαμα και αλοιφές με μια σειρά από περιεκτικότητες σε φυτικές χημικές ενώσεις και πιθανές χρήσεις.

Συνήθως, οι ρίζες της κάνναβης αποξηραίνονται πριν μετατραπούν σε βάλσαμο. Στη συνέχεια, η αποξηραμένη μάζα της ρίζας χωρίζεται σε μικρά κομμάτια ή αλέθεται σε σκόνη σε γουδί ή στο μπλέντερ.

Μόλις η αποξηραμένη ρίζα διασπαστεί σε ακατέργαστη σκόνη, μπαίνει σε μια συσκευή slow cooking (αργού μαγειρέματος) μαζί με λάδι και νερό και θερμαίνεται ήπια για έως και 12 ώρες, επιτρέποντας στις πτητικές ενώσεις (δηλ. ενώσεις που εξατμίζονται εύκολα λόγω χαμηλού βαθμού θερμοκρασίας τήξης, σε αυτές συμπεριλαμβάνονται τα τερπενοειδή και ενδεχομένως ακόμη και τα κανναβινοειδή) να διαλυθούν στο λάδι. Η προσθήκη νερού εμποδίζει το μείγμα να στεγνώσει και το λάδι ουσιαστικά “τηγανίζει απαλά” την μάζα των ριζών μέσα στο μείγμα. Το μείγμα πρέπει να ελέγχεται κάθε ώρα περίπου και να προσθέτουμε φρέσκο ​​νερό εάν χρειάζεται.

Μόλις ολοκληρωθεί το στάδιο επεξεργασίας με θέρμανση, το υγρό στραγγίζεται και ο υπολειπόμενος πολτός της ρίζας διαχωρίζεται και είτε απορρίπτεται είτε καταψύχεται (θα υποβληθεί σε δεύτερη επεξεργασία εάν κριθεί απαραίτητο). Το υγρό τοποθετείται σε μια κατάψυξη και μετά από κάποιο χρονικό διάστημα το νερό θα παγώσει ενώ τα πτητικά έλαια ανεβαίνουν στην επιφάνεια και μπορούν να αφαιρεθούν ως καθαρή εκχύλιση. Σε αυτή τη θερμοκρασία, τα λάδια θα έχουν συνήθως μια ημιστερεή, κηρώδη σύσταση. Σε θερμοκρασία δωματίου όμως, θα είναι πολύ πιο υγρά και θα πρέπει να έχουν λεία, ημιδιαφανή εμφάνιση.

Μόλις διαχωριστεί το λάδι από τον πάγο, μπορεί να αναθερμανθεί και να προστεθεί κερί μέλισσας για να επιτευχθεί λιγότερο ρευστή και μια σύσταση κρέμας σε θερμοκρασία δωματίου. Η δοκιμή-και-λάθος είναι ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί η επιθυμητή συνέπεια.

Σε αυτό το στάδιο, μπορούν να προστεθούν αρωματικά αιθέρια έλαια στο μείγμα για να βελτιώσουν το άρωμα και πιθανώς ακόμη και να ενισχύσουν τις φαρμακευτικές του ιδιότητες.

Πιθανοί κίνδυνοι από τη χρήση ριζών κάνναβης

Ενώ οι ρίζες κάνναβης έχουν αναμφίβολα διάφορες χρήσιμες και σημαντικές φαρμακευτικές ιδιότητες, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αν καταναλωθούν υψηλές δόσεις σκευασμάτων κατάποσης αυτό μπορεί να προκαλέσει ηπατοτοξικότητα, λόγω της παρουσίας των αλκαλοειδών πυρρολιδίνη και πιπεριδίνη. Έχει επίσης αναφερθεί ότι η περιεκτικότητα σε αλκαλοειδή μπορεί να ερεθίσει την επένδυση του στομάχου. Έτσι, η από του στόματος κατανάλωση τσαγιού από ρίζα κάνναβης είναι δυνητικά πιο επικίνδυνη από την τοπική της εφαρμογή σε μορφή κρέμας ή κηραλοιφής.

Η πυρρολιδίνη και η πιπεριδίνη μπορούν επίσης να δράσουν ως ερεθιστικά του δέρματος, των βλεννογόνων και των πνευμόνων. Είναι απίθανο οι ενώσεις να υπάρχουν σε αρκετά υψηλές συγκεντρώσεις ώστε να παρουσιάζουν σοβαρό κίνδυνο, αλλά πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα για την αποφυγή παρατεταμένης ή βαριάς χρήσης.

Σίγουρα, το εκχύλισμα ρίζας κάνναβης δεν πρέπει να καταναλώνεται στην αδιάλυτη μορφή εκχύλισης του. Ως τσάι, η ελαφριά έως μέτρια μακροχρόνια χρήση δεν πρέπει να παρουσιάζει σοβαρό κίνδυνο και ως σκεύασμα τοπικής εφαρμογής, οποιαδήποτε αντίδραση θα πρέπει να εμφανίζεται γρήγορα και η χρήση μπορεί να διακοπεί χωρίς γνωστές μακροχρόνιες παρενέργειες.

Οι γνώσεις μας για τις ιδιότητες της ρίζας κάνναβης είναι ακόμα σε αρχικό στάδιο και καθώς η βιομηχανία συνεχίζει να αναπτύσσεται, είναι πιθανό να ανακαλυφθούν ακόμη περισσότερες χρήσεις της.

* Αποποίηση ευθύνης: Οι νόμοι και οι κανονισμοί σχετικά με την καλλιέργεια κάνναβης διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Επομένως, σε συμβουλεύουμε να ελέγξεις τους τοπικούς νόμους και κανονισμούς για το τι ισχύει στη περιοχή σου. Μην ενεργείς σε αντίθεση με το νόμο.

άρθρο 4 από 4

Οι ρίζες της κάνναβης

(Αναδημοσίευση με μετάφραση από: “Cannabis Roots”, https://projectcbd.org/health/cannabis-traditional-medicine/, Project CBD, Viola Brugnatelli, June 15, 2018)

Από την παραδοσιακή ιατρική στη σύγχρονη επιστήμη.

Είναι από καιρό γνωστό ότι οι ρητινώδεις κορυφές λουλουδιών κάνναβης είναι καλά προικισμένες με φαρμακευτικά συστατικά. Αλλά αυτό δεν είναι το μόνο μέρος του φυτού που έχει χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικούς σκοπούς. Οι ρίζες κάνναβης έχουν επίσης προσφέρει ανακούφιση για διάφορες παθήσεις στους παραδοσιακούς πολιτισμούς.

Η πρώτη αναφορά στις θεραπευτικές ιδιότητες των ριζών κάνναβης χρονολογείται από το 77 μ.Χ., όπως περιγράφεται στο Natural Histories από τον Λατίνο φυσιοδίφη Πλίνιο τον Πρεσβύτερο^[1]. Έκτοτε, οι ρίζες κάνναβης έχουν χρησιμοποιηθεί από βοτανολόγους και γιατρούς όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά σε πολλές περιοχές που εκτείνονται από την Κίνα έως την Αργεντινή. Οι ρίζες κάνναβης εκτιμήθηκαν για τη θεραπεία ενός ευρέος φάσματος καταστάσεων, όπως ο πυρετός, οι λοιμώξεις, η ουρική αρθρίτιδα, η αρθρίτιδα, ο πόνος στις αρθρώσεις, ακόμη και για την αιμορραγία μετά τον τοκετό^[2].

^[1]. Pliny (the Elder). “The natural history of Pliny, Volume 4” (Η φυσική ιστορία του Πλίνιου, Τόμος 4), Bohn’s classical library The natural history of Pliny. Translated by John Bostock, Henry Thomas Riley. H.G. Bohn (Η Κλασσική Ιστορία του Bohn, Η φυσική ιστορία του Πλίνιου. Μετάφραση John Bostock, Henry Thomas Riley, H.G. Bohn): 1856;XX;298.

^[2]. Ryz, Natasha R., David J. Remillard, and Ethan B. Russo. “Cannabis roots: a traditional therapy with future potential for treating inflammation and pain” (Ρίζες κάνναβης: μια παραδοσιακή θεραπεία με μελλοντικές δυνατότητες για τη θεραπεία της φλεγμονής και του πόνου), Cannabis and cannabinoid research 2.1 (2017): 210-216.

Οι επιστήμονες μόλις και αρχίζουν να αναγνωρίζουν τις θεραπευτικές ιδιότητες των ριζών κάνναβης, οι οποίες έχουν σε μεγάλο βαθμό αγνοηθεί τόσο στην έρευνα όσο και στη σύγχρονη ιατρική πρακτική. Οι ρίζες δεν περιέχουν αρωματικά αιθέρια έλαια και κανναβινοειδή, όπως THC και CBD, τα οποία συγκεντρώνονται στα μικροσκοπικά αδενικά τριχώματα του φυτού στα μπουμπούκια των ανθέων. Αντίθετα, οι ρίζες εμποτίζονται με άλλες ενώσεις που μπορεί να έχουν σημαντικές θεραπευτικές εφαρμογές^[3].

^[3]. Lawrence RH, Waller GR. “Glandular structures of Cannabis sativa L. and cannabinoid production” (Αδενικές δομές Cannabis sativa L. και παραγωγή κανναβινοειδών). Plant Physiol. 1974;53:5–13.

Σε αυτό το άρθρο, εξετάζουμε το πού αρχίζουν να συγχωνεύονται οι τελευταίες εξελίξεις στην επιστήμη και τα ιστορικά στοιχεία.

Φλεγμονή

Οι ρίζες της κάνναβης είναι πλούσιες σε τριτερπενοειδή όπως η φριδελίνη και το παράγωγο της η επιφριδελανόλη. Και οι δύο ενώσεις είναι άφθονες στη φύση και είναι γνωστό ότι έχουν σημαντική αντιφλεγμονώδη δράση^[4-7].

^[4]. Slatkin DJ, Doorenbos NJ, Harris LS, et al. “Chemical constituents of Cannabis sativa L. Root” (Χημικά συστατικά της ρίζας Cannabis sativa L.). J Pharm Sci. 1971;60:1891–1892.

^[5]. Russo EB, Marcu J. “Cannabis pharmacology: the usual suspects and a few promising leads” (Φαρμακολογία Κάνναβης: οι συνήθεις ύποπτοι και μερικοί πολλά υποσχόμενοι οδηγοί). Adv Pharmacol. 2017;79:68.

^[6]. Sethi VK, Jain MP, Thakur RS. “Chemical investigation of wild Cannabis sativa L. Roots” (Χημική διερεύνηση άγριων ριζών Cannabis sativa L.). Planta Med. 1977;32:378–379.21.

^[7]. Andre CM, Hausman JF, Guerriero G. “Cannabis sativa: the plant of the thousand and one molecules” (Cannabis sativa: το φυτό των χιλίων και ενός μορίων). Front Plant Sci. 2016;7:19.

Η φριδελίνη βρίσκεται σε πολλά φυτά, όπως τα εσπεριδοειδή και το ροδόδεντρο, καθώς και σε φύκια, λειχήνες και αλλού. Η φριδελίνη υπάρχει επίσης στον φελλό και στο φλοιό των δέντρων βελανιδιάς^[8,9]. Μαζί με πολλές άλλες ενώσεις στις ρίζες της κάνναβης, η φριδελίνη έχει δείξει ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση σε πειράματα in vivo, μειώνοντας το οίδημα και το πρήξιμο σε οποιαδήποτε περιοχή του σώματος όπου και αν δοκιμάστηκε^[10].

^[8]. Chandler RF, Hooper SN. “Friedelin and associated triterpenoids” (Φριδελίνη και συναφή τριτερπενοειδή). Phytochemistry. 1979;18:711–724.

^[9]. Pereira, H. (1988). “Chemical composition and variability of cork from Quercus suber L.” (Χημική σύνθεση και μεταβλητότητα φελλού από Quercus suber L.). Wood Science and Technology, 22(3), 211-218.

^[10]. Antonisamy P, Duraipandiyan V, Ignacimuthu S, et al. “Anti-diarrhoeal activity of friedelin isolated from Azima tetracantha Lam. in Wistar rats” (Αντιδιαρροϊκή δράση της φριδελίνης που απομονώθηκε από το Azima tetracantha Lam. σε αρουραίους Wistar). South Ind J Biol Sci. 2015;1:34–37.

Προκειμένου να αντιμετωπιστεί η υπερδραστήρια φλεγμονή, η ρίζα κάνναβης έχει χρησιμοποιηθεί ιστορικά ως ένα τοπικής εφαρμογής παρασκεύασμα, μετά από εκχύλιση ή με την παρασκευή αφεψήματος με βρασμένο νερό. Αυτή η μέθοδος εκχύλισης περιλαμβάνει το βράσιμο βοτάνου ή φυτικού υλικού και τη διάλυση των χημικών συστατικών για την παρασκευή βάμματος, καταπλάσματος ή τσαγιού. Αφέψημα είναι το όνομα του υγρού που προκύπτει, το οποίο μπορεί να εφαρμοστεί σε περιοχές πάνω στο δέρμα ή να καταναλωθεί με κατάποση.

Υπάρχουν αρκετές αναφορές για τη χρήση ριζών κάνναβης ως θεραπεία για τη φλεγμονή. Η παλαιότερη χρονολογείται από τον 17^ο αιώνα στο “Culpeper’s Compleat Herbal” από τον Άγγλο γιατρό και βοτανολόγο Nicholas Culpeper^[11]. Το 1640, ένας άλλος Άγγλος βοτανολόγος, ο John Parkinson, περιέγραψε την κάνναβη ως “κρύα και ξηρή” και συνέστησε “ένα αφέψημα της ρίζας για να δροσίσει τη φλεγμονή του κεφαλιού ή οποιουδήποτε άλλου μέρους”^[12].

^[11]. Culpeper N. “Culpeper’s complete herbal: consisting of a comprehensive description of nearly all herbs with their medicinal properties and directions for compounding the medicines extracted from them” (Πλήρης βοτανική του Culpeper: που αποτελείται από μια περιεκτική περιγραφή σχεδόν όλων των βοτάνων με τις φαρμακευτικές τους ιδιότητες και οδηγίες για τη σύνθεση των φαρμάκων που εξάγονται από αυτά). W. Foulsham: London, 1994;xii:430.

^[12]. Parkinson J. “Theatrum botanicum: The theater of plants; or, anherbal of a large extent.distributed into sundry classes or tribes, for the more easie knowledge of the many herbes of one nature and property, with the chiefe notes of Dr. Lobel, Dr. Bonham, and others inserted therein” (Theatrum botanicum: Το θέατρο των φυτών. διανέμεται σε διάφορες τάξεις ή φυλές, για την πιο εύκολη γνώση των πολλών βοτάνων μιας φύσης και ιδιότητας, με τις κύριες σημειώσεις των Dr. Lobel, Dr. Bonham και άλλων να έχουν ενσωματωθεί). Tho. Cotes: London, 1640.

Αυτή η δροσιστική, αντιφλεγμονώδης ιδιότητα επιβεβαιώθηκε από τον Dr. William Salomon στις προσωπικές του σημειώσεις (1710) και από τον Dr. Robert James στο βιβλίο “Pharmacopoeia Universalis” (1747) και αργότερα από τον Husain Khan, ο οποίος έγραψε σε ένα περσικό ιατρικό κείμενο του 18ου αιώνα: “Ένα κατάπλασμα από τη βρασμένη ρίζα και τα φύλλα χρησιμοποιείται για φλεγμονές, θεραπείες και πόνους”^{[13, 14]}.

^[13]. James R. “Pharmacopoeia universalis: or, A new universal English dispensatory” (Παγκόσμια φαρμακοποιία: ή, Ένα νέο παγκόσμιο αγγλικό φαρμακείο). Hodges & Wood: London, 1747;31:836.

^[14]. O’Shaughnessy WB. “On the preparations of the Indian hemp, or Gunjah: Cannabis indica their effects on the animal system in health, and their utility in the treatment of tetanus and other convulsive diseases” (Σχετικά με τα παρασκευάσματα της ινδικής κάνναβης ή Gunjah: Η κάνναβη δείχνει τις επιπτώσεις τους στο ζωικό σύστημα στην υγεία και τη χρησιμότητα της στη θεραπεία του τετάνου και άλλων σπασμωδικών ασθενειών). Prov Med J Retrosp Med Sci. 1843;5:363–369.

Πόνος & δερματικά εγκαύματα

Σε χαμηλότερη συγκέντρωση, οι ρίζες της κάνναβης περιέχουν μονοτερπένια, όπως καρβόνη (carvone) και διυδροκαρβόνη (dihydrocarvone), τα οποία παρουσιάζουν κυρίως αναλγητικά αποτελέσματα^[15]. Η καρβόνη και η διυδροκαρβόνη είναι τα μονοτερπένια που δίνουν στον δυόσμο το ξεχωριστό άρωμα του και ρυθμίζουν τον ιοντοτροπικό υποδοχέα TRPM8, ο οποίος είναι ευαίσθητος στη δροσιά και στον πόνο^[16]. Η αντιαισθαλγική δραστηριότητα της καρβόνης επιβεβαιώνεται από πολλές in vivo δοκιμές και γι’ αυτό το αιθέριο έλαιο δυόσμου, το οποίο περιέχει έως και 70% καρβόνη, βρίσκεται επί του παρόντος υπό έρευνα ως θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα^[17].

^[15]. Goncalves JC, Oliveira Fde S, Benedito RB, et al. “Antinociceptive activity of (-)-carvone: evidence of association with decreased peripheral nerve excitability” (Αντιλοχική δράση της (-)-καρβόνης: ένδειξη συσχέτισης με μειωμένη διεγερσιμότητα των περιφερικών νεύρων). Biol Pharm Bull. 2008;31:1017–1020.

^[16]. Calixto, J. B., Kassuya, C. A. L., Andre, E., and Ferreira, J. (2005) “Contribution of natural products to the discovery of the transient receptor potential (TRP) channels family and their functions” (Συμβολή φυσικών προϊόντων στην ανακάλυψη της οικογένειας καναλιών δυναμικού μεταβατικού υποδοχέα (TRP) και των λειτουργιών τους). Pharmacol. Ther. 106, 179−208.

^[17]. Mahboubi M. “Mentha spicata as natural analgesia for treatment of pain in osteoarthritis patients” ([Το φυτό] Mentha spicata ως φυσική αναλγησία για τη θεραπεία του πόνου σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα). Complement Ther Clin Pract. 2017;26:1–4.

Άλλες ενώσεις που εντοπίστηκαν στις ρίζες κάνναβης περιλαμβάνουν στερόλες όπως η Β-σιτοστερόλη (B-sitosterol) και η καμπεστερόλη (campesterol) και το Ρ-υδροξυ-τρανς-κινναμαμίδιο (P-hydroxy-trans-cinnamamide), το οποίο δοκιμάστηκε in vivo και έδειξε επίσης σημαντική αναλγητική δράση^[18].

^[18]. Slatkin DJ, Knapp JE, Schiff PL, et al. “Steroids of Cannabis sativa root” (Στεροειδή της ρίζας του φυτού Cannabis sativa). Phytochemistry. 1975;14:580–581.

Οι ιστορικές μαρτυρίες δείχνουν ότι οι ρίζες κάνναβης χορηγήθηκαν σε τοπικής εφαρμογής σκευάσματα για τη θεραπεία της ουρικής αρθρίτιδας και της αρθρίτιδας, συνήθως με την εξαγωγή των ενώσεων από τη ρίζα σε βραστό νερό. Κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης, ο Γάλλος γιατρός Francois Rabelais σημείωσε ότι “η ρίζα της κάνναβης, βρασμένη σε νερό, καταπραΰνει τους μύες, τις δύσκαμπτες αρθρώσεις, τους πόνους της ουρικής αρθρίτιδας και τους ρευματισμούς”^[19]. Στις αρχές του 18^ου αιώνα, ο Άγγλος γιατρός William Salmon έγραψε ότι “το αφέψημα της ρίζας κάνναβης ανακουφίζει από τους πόνους της ουρικής αρθρίτιδας, βοηθά σε σκληρούς όγκους ή κόμπους των αρθρώσεων, στις κράμπες, στη συρρίκνωση των μυών και [ανακουφίζει] τον ισχιακό πόνο στο ισχίο. Η εφαρμογή πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε μέρα”^[20].

^[19]. Rabelais F. “Gargantua and Pantagruel, 1st ed” (Gargantua and Pantagruel, 1η εκ.). Norton: New York, 1990;xi:623.

^[20]. Salmon W. “Botanologia. The English herbal: or, history of plants” (Βοτανολογία. Τα αγγλικά βότανα: ή, ιστορία των φυτών). I. Dawkes: London, 1710.

Παρασκευάσματα κάνναβης, που παρασκευάζονται με το χτύπημα της ακατέργαστης ρίζας για την μετατροπή σε χυμό και την ανάμειξη της με λίπος, έχουν χρησιμοποιηθεί τοπικά για να καταπραΰνουν τα εγκαύματα του δέρματος. Το 1542, ο Γερμανός γιατρός Leonard Fuchs έγραψε για την κάνναβη: “η ακατέργαστη ρίζα, κοπανισμένη και τυλιγμένη, είναι καλή για το έγκαυμα”^[21].

^[21]. Meyer FG, Trueblood EWE, Heller JL, et al. “The great herbal of Leonhart Fuchs: De historia stirpium commentarii insignes, 1542 [notable commen- taries on the history of plants]” (Το μεγάλο βοτανολόγιο του Leonhart Fuchs: De historia stirpium commentarii insignes, 1542 [αξιοσημείωτα σχόλια για την ιστορία των φυτών]). Stanford University Press: Stanford, CA, 1999.

Το 1640, ο Parkinson περιέγραψε τις ιδιότητες της κάνναβης ως “κρύα και ξηρά” και, εκτός από το ότι τη συνέστησε για φλεγμονές, σημείωσε ότι “το αφέψημα της ρίζας και ο φρέσκος χυμός αναμεμειγμένος με λάδι ή βούτυρο [είναι] καλό για κάθε μέρος που είχε καεί από φωτιά”. Και το 1758, ο Γάλλος συγγραφέας Mercandier έγραψε για την κάνναβη στο “Traitè du Chanvre”, υποδεικνύοντας ότι η ρίζα “χτυπημένη και αλεσμένη φρέσκια, με βούτυρο στο γουδί, την απλώνει κανείς στα εγκαύματα, το οποίο καταπραΰνει άπειρα, με την προϋπόθεση ότι ανανεώνεται συχνά”^[22].

^[22]. Marcandier M. “[Hemp Treaty]. In French” ([Συνθήκη κάνναβης]. Στα γαλλικά). Chez Nyon: Paris, 1758;138.

Πυρετός

Όπως έχει αναφερθεί, οι ρίζες κάνναβης περιέχουν υψηλή συγκέντρωση φριδελίνης, μια αντιφλεγμονώδης ένωση, η οποία έχει επίσης ερευνηθεί για τις αντιπυρετικές (κατά του πυρετού) ιδιότητες της. Όταν δοκιμάστηκε σε ζώα, η φριδελίνη προκάλεσε σημαντική μείωση της εσωτερικής θερμοκρασίας του σώματος συγκρίσιμη με τις επιδράσεις της παρακεταμόλης, ενός ευρέως χρησιμοποιούμενου αντιπυρετικού φαρμάκου.

Στο “Canon of Medicine”, την ιατρική εγκυκλοπαίδεια του 12ου αιώνα που γράφτηκε από τον Πέρση φιλόσοφο Ibn Sina (γνωστός ως Avicenna στα λατινικά), συζητούνται οι αντιπυρετικές ιδιότητες των ριζών κάνναβης. Ο Ibn Sina παρατηρεί ότι “η κομπρέσα με τις βρασμένες ρίζες της κάνναβης μειώνει τον πυρετό”^[23].

^[23]. Ibn Sina A. “Kanun fi at-Tibb (Canon of medicine) [in Arabic]. 2nd vol. Manuscript from the collection of the Institute of Manuscripts” ((Κανόνας της ιατρικής) [στα αραβικά]. 2ος τόμος. Χειρόγραφο από τη συλλογή του Ινστιτούτου Χειρογράφων): Baku, Azerbaijan, copied 1143.

Στην Αργεντινή, οι ρίζες κάνναβης έχουν χρησιμοποιηθεί τόσο σε τοπική εφαρμογή όσο και με κατάποση από το στόμα για τη θεραπεία του πυρετού^[24].

^[24]. Manfred L. “Siete mil recetas botanicas a base de mil trescientas plantas medicinales” (Επτά χιλιάδες βοτανικές συνταγές βασισμένες σε χίλια τριακόσια φαρμακευτικά φυτά). Editorial Kier S.A.: Buenos Aires, Argentina, 2008.

Φροντίδα στο τοκετού και στην επιλόχεια

Φαίνεται ότι η φριδελίνη μπορεί επίσης να έχει οιστρογονική δράση. Πειράματα έδειξαν ότι η χορήγηση 75 έως 100 mg/kg φριδελίνης σε θηλυκούς αρουραίους (με αφαιρεμένες τις ωοθήκες τους) βελτίωσε τις παραμέτρους της σεξουαλικής συμπεριφοράς και την οιστρογονική δραστηριότητα των ζώων^[25].

^[25]. Aswar UM, Bhaskaran S, Mohan V, et al. “Estrogenic activity of frie- delin rich fraction (IND–HE) separated from Cissus quadrangularis and its effect on female sexual function” (Η οιστρογονική δραστηριότητα του κλάσματος πλούσιου σε φριδελίνη (IND-HE) που διαχωρίζεται από το Cissus quadrangularis και η επίδραση του στη γυναικεία σεξουαλική λειτουργία). Pharmacognosy Res. 2010;2: 138–145.

Η φριδελίνη είναι μία από τις κύριες ενώσεις που υπάρχουν στο Cissus quadrangularis, ένα βρώσιμο φυτό που βρίσκεται συνήθως στην Ινδία, τη Σρι Λάνκα, την Ιάβα και τη Δυτική Αφρική. Αυτό το φυτό χρησιμοποιείται στην ιατρική της Αγιουρβέδα ως αφροδισιακό.

Το Maytenus ilicifoli, ευρέως γνωστό σε όλη τη Νότια Αμερική ως Espinheira santa, περιέχει επίσης φριδελίνη και είναι πολύ γνωστό φυτικό φάρμακο για την τόνωση της έμμηνου ρύσεως και για την εξισορρόπηση των οιστρογόνων κατά την εμμηνόπαυση. Παραδοσιακά παρασκευάζονται σε τσάι, τα φύλλα αυτού του θεραπευτικού βοτάνου εκτιμώνται επίσης για τις αντικαρκινικές τους ιδιότητες στη Βραζιλία, όπου οι αλοιφές με έγχυση φριδελίνης εφαρμόζονται τοπικά για συμπτωματική ανακούφιση^[26].

^[26]. Queiroga CL, Silva GF, Dias PC, et al. “Evaluation of the antiulcerogenic activity of friedelan-3beta-ol and friedelin isolated from Maytenus ilicifolia (Celastraceae)” (Αξιολόγηση της αντιελκογόνου δράσης της friedelan-3beta-ol και της friedelin που απομονώθηκε από Maytenus ilicifolia (Celastraceae)). J Ethnopharmacol. 2000;72:465–468.

Μια επιστημονική ανάλυση της φριδελίνης που εξήχθη από τον φλοιό του Mesua daphnifolia, ενός πανταχού παρόντος δέντρου στη Μαλαισία, έδειξε κυτταροτοξική δράση έναντι διαφόρων κακοηθειών που σχετίζονται με τις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του μαστού, του καρκινώματος του τραχήλου της μήτρας και των κυτταρικών σειρών του καρκίνου των ωοθηκών^[27].

^[27]. Ee GC, Lim CK, Rahmat A, et al. “Cytotoxic activities of chemical constituents from Mesua daphnifolia” (Κυτταροτοξικές δράσεις χημικών συστατικών από Mesua daphnifolia). Trop Biomed. 2005;22: 99–102.

Οι ρίζες της κάνναβης περιέχουν επίσης λιγνάνες. Τα μόρια που ανήκουν στην κατηγορία λιγνάνων περιλαμβάνουν αρκετές μοναδικές ενώσεις κανναβισίνης (των τύπων A-, B-, C-, D-, E-, F- και G), οι οποίες δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον βοτανικό κόσμο. Οι λιγνάνες, γενικά, είναι αξιοσημείωτα αντιοξειδωτικά που προάγουν την υγεία δρώντας μέσω αντιικών, αντιδιαβητικών, αντικαρκινικών και κατά της παχυσαρκίας καναλιών. Η δομική ομοιότητα των λιγνανών και των οιστρογόνων των θηλαστικών υπογραμμίζει την πιθανή αποτελεσματικότητα αυτής της κατηγορίας ενώσεων για την καταπολέμηση ορισμένων ορμονοεξαρτώμενων καρκίνων και για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού^[28].

^[28]. Ingram, David et al. “case-control study of phyto-oestrogens and breast cancer” (Μελέτη περίπτωσης ελέγχου φυτοοιστρογόνων και καρκίνου του μαστού). The Lancet 350.9083 (1997): 990-994.

Οι επαγγελματίες της κινεζικής ιατρικής έχουν χρησιμοποιήσει σκευάσματα από ρίζες κάνναβης για να βοηθήσουν τις γυναίκες κατά τη διάρκεια και μετά την εγκυμοσύνη. Για τη διευκόλυνση του δύσκολου τοκετού, η ρίζα κάνναβης χορηγείται από το στόμα, είτε ως χυμός είτε ως αφέψημα^[29].

^[29]. Brand E, Wiseman N. “Concise Chinese Materia Medica” (Συνοπτική Κινεζική Materia Medica). Paradigm Publications: Taos, NM, 2008.

Στην αρχαία κινεζική φαρμακοποιία (Pên-ts’ao Ching), υπάρχουν αναφορές για τη θεραπευτική χρήση των ριζών κάνναβης για μαιευτικά ζητήματα: “Ο χυμός της ρίζας θεωρείται ότι έχει ευεργετική δράση στον κατακρατημένο πλακούντα και στην επιλόχεια αιμορραγία”^[30]. Άλλες αναφορές από την Κίνα μας λένε ότι οι ρίζες των φυτών κάνναβης “διαλύουν τη στασιμότητα και σταματούν την αιμορραγία. Χρησιμοποιούνται στη θεραπεία των κηλίδων, των κολπικών εκκρίσεων, του δύσκολου τοκετού και στη κατακράτηση του πλακούντα. Λαμβάνεται από το στόμα, είτε ως αφέψημα είτε συνθλίβεται για να εξαχθεί ο χυμός του (στην φρέσκια μορφή του)”.

^[30]. Smith FP, Stuart GA. “Chinese materia medica; vegetable kingdom” (Κινεζική materia medica; φυτικό βασίλειο). American Presbyterian Mission Press: Shanghai, China, 1911.

Τρόποι χορήγησης

Ως μια ανασκόπηση, υπάρχουν διάφορες παραδοσιακές μέθοδοι παρασκευής για τις ρίζες κάνναβης για θεραπευτική χρήση. Η κύρια οδός χορήγησης ήταν μέσω τοπικής εφαρμογής. Φρέσκα αλεσμένη ρίζα, χυμός ή αφέψημα ρίζας κάνναβης αναμίχθηκαν με λίπος (έλαιο ή βούτυρο) για την παρασκευή σκευασμάτων για τοπική εφαρμογή που έχουν ως βάση τη ρίζα κάνναβης.

* Τοπική εφαρμογή: Η ακατέργαστη ρίζα κάνναβης μπορεί να εφαρμοστεί αμέσως αφού χτυπηθεί και τη συνθλιβεί η φρέσκια ρίζα για να εξαχθούν οι χυμοί της. Κατά τη διάρκεια του 17ου και 18ου αιώνα, υπάρχουν επίσης πολλές αναφορές στη χρήση παρασκευασμάτων ρίζας κάνναβης με αποξηραμένο υλικό. Μια αναφορά μας λέει ότι γίνεται ανάμειξη κονιοποιημένης ρίζας κάνναβης με κρασί.

* Από το στόμα: Για να βοηθηθεί ο δύσκολος τοκετός, η ρίζα κάνναβης χορηγούνταν από το στόμα, είτε ως χυμός είτε ως αφέψημα. Ως φάρμακο για τη μόλυνση, η ακατέργαστη ρίζα κάνναβης έχει χορηγηθεί με τοπική εφαρμογή, από το στόμα, ακόμη και από το ορθό για τη θεραπεία ζώων.

Επιδράσεις από τις ρίζες κάνναβης

Η βιολογική δραστηριότητα των ριζών κάνναβης δεν έχει μελετηθεί κλινικά και το μεγαλύτερο μέρος της τρέχουσας επιστημονικής κατανόησης μας προέρχεται από προκλινική έρευνα που περιλαμβάνει τα ίδια μόρια που βρίσκονται στις ρίζες της κάνναβης και σε άλλα φυτά. Επιπλέον, οι ρίζες κάνναβης περιέχουν μικρές ποσότητες αλκαλοειδών, κυρίως κανναβισατιβίνη (cannabisativine) και ανυδροκανναβισατιβίνη (anhydrocannabisativine), που υπάρχουν αποκλειστικά στην κάνναβη, αλλά αυτά δεν έχουν ακόμη αποτελέσει το επίκεντρο οποιασδήποτε βασικής έρευνας. Μέσα στις ρίζες της κάνναβης, υπάρχουν επίσης υπολείμματα ατροπίνης και νερίνης, καθώς και χολίνης, η οποία δεν είναι αλκαλοειδές αλλά είναι πολύ σημαντική για το σχηματισμό ακετυλοχολίνης, λιπιδικών διπλών στοιβάδων και για την κυτταρική σηματοδότηση^[31,32].

^[31]. Elsohly MA, Turner CE, Phoebe CH, Jr, et al. “Anhydrocannabisativine, a new alkaloid from Cannabis sativa L.” (Ανυδροκανναβισατιβίνη, ένα νέο αλκαλοειδές από την Cannabis sativa L.). J Pharm Sci. 1978;67:124.

^[32]. Turner CE, Hsu MH, Knapp JE, et al. “Isolation of cannabisativine, an alkaloid, from Cannabis sativa L. Root” (Απομόνωση κανναβισατιβίνης, ενός αλκαλοειδούς, από τη ρίζα Cannabis sativa L.). J Pharm Sci. 1976;65:1084–1085.

Τελικές σκέψεις: Οι ρίζες της κάνναβης μπορούν να αντλήσουν βαρέα μέταλλα από το έδαφος, όπως σίδηρο, χρώμιο και κάδμιο^[33]. Αυτή η βιοσυσσωρευτική ποιότητα καθιστά την κάνναβη εξαιρετικό εργαλείο φυτοαποκατάστασης (αποκατάσταση του εδάφους), αλλά υπονομεύει τη θεραπευτική χρήση της κάνναβης, εκτός εάν ληφθεί υπόψη προσεκτικά η πηγή του φαρμάκου. Το μολυσμένο έδαφος μπορεί να παράγει τοξικές ρίζες και επιβλαβή φυτά, τα οποία πρέπει να αποφεύγονται σχολαστικά.

^[33]. Irshad M, Ahmad S, Pervez A, et al. “Phytoaccumulation of heavy metals in natural plants thriving on wastewater effluent at Hattar industrial estate, Pakistan” (Φυτοσυσσώρευση βαρέων μετάλλων σε φυσικά φυτά που ευδοκιμούν στα λύματα στη βιομηχανική περιοχή Hattar, Πακιστάν). Int J Phytoremediation. 2015;17:154–158