CONTEMPORARY WORLD ISSUES Series / Σειρά ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ
by
David E. Newton
Πρόλογος
Τον Ιανουάριο του 2016, οι New York Times δημοσίευσαν ένα αξιοσημείωτο άρθρο σχετικά με τα ποσοστά θνησιμότητας μεταξύ των μη Ισπανόφωνων λευκών Αμερικανών ανδρών μεταξύ του 1990 και του 2014. Το άρθρο σημείωσε ότι η δημογραφική ομάδα είχε βιώσει ένα πρότυπο θνησιμότητας πολύ διαφορετικό από αυτό των άλλων δημογραφικών ομάδων στο χώρα, όπως μη Ισπανόφωνες λευκές γυναίκες, μαύροι και Ισπανόφωνοι. Η ουσία ήταν ότι το ποσοστό θνησιμότητας για τους μη Ισπανόφωνους λευκούς άνδρες αυξανόταν, ενώ το ποσοστό θνησιμότητας όλων των άλλων ομάδων στις ΗΠΑ έπεφτε. Αυτά τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά επειδή οι σύγχρονες επιστημονικές εξελίξεις έχουν βελτιώσει τις προοπτικές για την υγεία σχεδόν για όλους τόσο στις αναπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες. Πώς εξηγείται η δραματική ανατροπή αυτού του προτύπου για τους λευκούς Αμερικανούς άνδρες;
Όπως αποδεικνύεται, η απάντηση είναι αρκετά απλή: κατάχρηση ουσιών. Ο αριθμός των λευκών ανδρών μεταξύ 25 και 34 ετών που έκαναν υπερβολική δόση ουσιών το 2014 ήταν πέντε φορές μεγαλύτερος από εκείνους που το έκαναν το 1999 και ο αριθμός που το έκαναν στην ηλικιακή ομάδα 35 έως 44 ετών τριπλασιάστηκε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Αυτός ο ένας παράγοντας, η κατάχρηση ουσιών, ήταν υπεύθυνος για μια αλλαγή στα ποσοστά θνησιμότητας που δεν είχαν παρατηρηθεί στις ΗΠΑ από τη δεκαετία του Πολέμου του Βιετνάμ στα τέλη της δεκαετίας του ‘60 και στις αρχές της δεκαετίας του ‘70. Με δεδομένα σαν αυτά, μπορεί κανείς πλέον να αμφιβάλλει για τη σοβαρότητα του προβλήματος της χρήσης ουσιών στους εφήβους στις ΗΠΑ και, όπως αποδεικνύεται, σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου;
Τα δημογραφικά στοιχεία της κατάχρησης ουσιών μεταξύ των εφήβων έχουν διανύσει μια ακανόνιστη πορεία τον τελευταίο μισό αιώνα. Η μελέτη Monitoring the Future, η οποία παρακολουθεί τη χρήση ουσιών μεταξύ των τελειόφοιτων γυμνασίου από το 1975, διαπίστωσε ότι η κατανάλωση παράνομων ουσιών ξεκίνησε σε αρκετά υψηλό επίπεδο στα πρώτα χρόνια της έρευνάς της (περίπου 50% των αγοριών και 40% των κοριτσιών που παραδέχθηκαν ότι έκαναν χρήση παράνομων ουσιών τουλάχιστον μία φορά κατά τη διάρκεια του έτους που προηγήθηκε της μελέτης), αυξήθηκαν στο υψηλότερο μέγιστο από ποτέ περίπου πέντε χρόνια αργότερα, έπεσαν στα χαμηλότερα επίπεδά τους στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 και τελικά ανήλθαν στα σημερινά επίπεδα χρήσης 40% για αγόρια και 30% για κορίτσια. Οι ειδικοί έχουν εκφράσει κάποια ελπίδα ότι οι μειώσεις στη χρήση ουσιών που παρατηρήθηκαν την τελευταία μισή δεκαετία μπορεί να αντιπροσωπεύουν μια νέα τάση στη μείωση της χρήσης και της κατάχρησης ουσιών, αν και κανείς δεν είναι ιδιαίτερα σίγουρος ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Οι έφηβοι σε όλο τον κόσμο σήμερα έρχονται αντιμέτωποι με μια εκπληκτική ποικιλία νόμιμων και παράνομων ψυχοδραστικών ουσιών που μπορεί να τους φέρουν συναισθήματα ενθουσιασμού, χαράς, ευφορίας, αίσθησης και ηρεμίας και ανακούφισης ή ταξίδια σε κόσμους μακριά από την πραγματικότητα. Για μια ορισμένη μερίδα του εφηβικού πληθυσμού σε κάθε έθνος του κόσμου, τέτοιες αποδράσεις από την πραγματικότητα μπορεί να είναι η μόνη προφανής απάντηση στην ασυναρτησία ή τις ανησυχίες σχετικά με την καθημερινότητα. Και για έναν ακόμη μεγάλο αριθμό εφήβων, η χρήση ψυχοδραστικών ουσιών μπορεί απλώς να είναι μια ακόμη “νέα εμπειρία” στην οποία θέλουν να συμμετάσχουν.
Ωστόσο, τα επιστημονικά στοιχεία και οι δημογραφικές αναφορές έχουν πλέον δείξει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η στροφή στις ουσίες για αλλαγή της διάθεσης δεν είναι ένα απλό διάλειμμα από τη βουή της καθημερινότητας. Τέτοιες εμπειρίες έχουν αναγνωρίσιμες και μετρήσιμες αλλαγές στον ανθρώπινο εγκέφαλο που μπορεί να διαρκέσουν πολύ μετά τη διακοπή της χρήσης ουσιών. Συχνά οδηγούνται σε εξάρτηση και εθισμό σε μια ουσία που παράγει σωματικές, ψυχικές, κοινωνικές και ψυχολογικές επιπτώσεις που, αν και δεν καταστρέφουν ή σκοτώνουν άμεσα, μπορούν να αλλάξουν την τροχιά της ζωής του ατόμου.
Και η ανάκαμψη από την έλξη των ψυχοδραστικών ουσιών δεν είναι απλή υπόθεση. Τα προγράμματα θεραπείας θέτουν σοβαρές απαιτήσεις σε ένα άτομο και συχνά έχουν μόνο περιορισμένες πιθανότητες επιτυχίας. Το να μην αρχίσεις ποτέ να χρησιμοποιείς εθιστικές ουσίες ίσως να είναι δύσκολο, αλλά αυτή η δυσκολία δεν συγκρίνεται με τις προκλήσεις της θεραπείας για την κατάχρηση ουσιών ή/και τον εθισμό.
Αυτό το βιβλίο επιχειρεί να παρέχει τις βασικές πληροφορίες που χρειάζεται κάποιος για να κατανοήσει την κατάχρηση ουσιών, όπως τα είδη των ψυχοδραστικών ουσιών που καταναλώνονται συχνότερα, τις επιπτώσεις που έχουν στο σώμα, τα μέσα με τα οποία λαμβάνονται, τους τύπους ατόμων που μπορεί να κινδυνεύουν από κατάχρηση ουσιών και οι διαθέσιμες μέθοδοι πρόληψης και θεραπείας. Εκτός από την παροχή αυτών των βασικών πληροφοριών, το βιβλίο προσπαθεί να παρέχει πόρους που οι έφηβοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν περισσότερο για να μάθουν για την κατάχρηση ουσιών, πόρους όπως ιστορικό κατάχρησης ουσιών (Κεφάλαιο 1), μια ανασκόπηση των τρεχόντων προβλημάτων, ζητημάτων και λύσεων (Κεφάλαιο 2), μερικές προσωπικές απόψεις για την κατάχρηση ουσιών μεταξύ των εφήβων (Κεφάλαιο 3), σκίτσα ορισμένων σημαντικών ατόμων και οργανισμών στον τομέα της κατάχρησης ουσιών (Κεφάλαιο 4), σημαντικά έγγραφα και δεδομένα για τη χρήση και την κατάχρηση ουσιών (Κεφάλαιο 5), μια σχολιασμένη βιβλιογραφία χρήσιμων έντυπων και ηλεκτρονικών πηγών που ασχολούνται με το θέμα της κατάχρησης ουσιών (Κεφάλαιο 6), μια χρονολογία των θεμάτων κατάχρησης ουσιών σε όλη την ιστορία (Κεφάλαιο 7) και ένα γλωσσάρι σημαντικών όρων στη βιβλιογραφία της κατάχρησης ουσιών.
Περιεχόμενα
1. Ιστορικό και ιστορία
2. Προβλήματα, ζητήματα και λύσεις
3. Προοπτικές
4. Προφίλ
5. Δεδομένα και Έγγραφα
6. Σχολιασμένη Βιβλιογραφία
7. Χρονολογία